Stephen King o człowieku, ludziach [ pokaż wszystkie cytaty ]

Kiedy zna się potrzeby, które ma jakiś człowiek, wie się o nim prawie wszystko.

Ludzie potrafią być dla siebie podli na wiele sposobów, o czym sam się przekonasz, jak podrośniesz, ale ja uważam, że źródłem wszelkiej nikczemności jest stare dobre samolubstwo.

Strzeż się człowieka, który udaje kulawego.

Ludzie, którzy mają całkowicie puste łby zawsze żyją najdłużej.

Człowiek demaskuje po drodze większość kłamstw, ale wierzy w to jedno, które mówi, że życie ma znaczenie.

Kiedy człowiek się starzeje, właściwie nie zależy mu na niczym prócz spokoju.

Natura ludzka nie ma dna. Jest głęboka i tajemnicza jak umysł Boga.

Człowiek, który kocha pieniądze, jest draniem, kimś godnym pogardy...ale ten, kto nie potrafi o nie zadbać, jest głupcem, nad którym można się jedynie litować.

Mnóstwo rzeczy nie ma większego znaczenia, nie przeszkadza to jednak ludziom długo się nad nimi zastanawiać.

Ale ludzie kochają hipokrytów - rozpoznają w nich samych siebie i zawsze robi im się ciepło na sercu, gdy złapie się kogoś innego ze spuszczonymi gatkami i kutasem na wierzchu.

Większość ludzi nie sięga wzrokiem poza horyzont. Jeżeli ktoś im mówi, że coś za nim jeszcze jest, ludzie nie chcą tego słuchać.

Nikt nie bywa równie intelektualnie leniwy jak naprawdę inteligentny człowiek. Dajcie takim ludziom okazję, a uniosą wiosła i pozwolą nieść się prądowi... drzemiąc do Bizancjum.

Śmieszne, jak mało czasami się widzi i rozumie, choć człowiek myśli, że wie już wszystko.

Czasami ludzie muszą robić to, co wydaje się słuszne… A jeśli to zrobią, po czym nie czują się dobrze i przepełniają ich pytania, jakby dostali niestrawności, tyle że wewnątrz głowy, nie w brzuchu, uważają, że popełnili błąd… Nie przyjdzie im natomiast do Głowy, że może zanim zaczną kwestionować to, co mówi im serce, powinni zakwestionować owe dręczące ich wątpliwości.

Ludzie są racjonalni tylko pozornie. Zawsze rzucą kilka ziaren soli przez ramię, jeśli przewrócą solniczkę, nie przechodzą pod drabinami, wierzą w życie po śmierci.

Człowieka można znacznie lepiej poznać, obserwując jego reakcje wtedy, kiedy przegrywa, niż wówczas, gdy wygrywa.

Człowiek składa się z warstw. Najlepszą i najwyżej położoną częścią ciała jest głowa, z wszystkimi pomysłami i snami. Niżej jest serce, pełne miłości, smutku, radości i szczęścia. Najniżej jest to, co skłania nas do pieprzenia, wydalania albo krzywdzenia kogoś bez powodu.

Kiedy człowiek niepokoił się albo bał się czegoś, czas zawsze zdawał się płynąć w zwolnionym tempie.

Kiedy człowiek się zorientuje, jak szybko, właściwie niepostrzeżenie minęło siedem lat, zaczyna zdawać sobie sprawę ze swojej śmiertelności.