Kto ma uzasadnione wątpliwości, osiągnie wiedzę.
Wszystko wiedzą i wszystko rozumieją tylko durnie i szarlatani.
Pragnienie [wiedzy] tyczy się faktów, ważnych dla jednostek, albo dla wszystkich ludzi. Zakochany, którego dręczy niepewność, czy ukochana mu sprzyja, pragnie poznać fakt, ważny dla niego samego. Ale każdy człowiek z lękiem i ciekawością spogląda ku śmierci, usiłując daremnie zgłębić jej tajemnicę.
Są dwa rodzaje niedożywienia: jedno dotyczy ciała, jest wynikiem braku jadła, a drugie dotyczy duszy i jest wynikiem braku wiedzy.
To zadziwiające, jak dużo człowiek może się dowiedzieć, prawie w ogóle się nie odzywając.
Wiedza zdobywana dla zaspokojenia satysfakcji, jest tylko kurtyzaną, która służy przyjemności, i nie jest płodna.
Prawdziwa wiedza – to znajomość przyczyn.
Niebezpieczeństwo nie polega na intelektualnej stagnacji albo uzależnieniu od każdorazowego szukania informacji. Prawdziwe ryzyko to zastąpienie powierzchowną wiedzą tego typu rozumienia i przenikliwości, które są potrzebne do tworzenia nowych rzeczy.
(...) wiedza nie wychodzi na dobre człowiekowi, który nie posiadł jeszcze dojrzałości duchowej.
Człowiek nie może równocześnie posiadać wiedzy i być uległym.
Wiedzieć wiele i nic nie posiadać - to tak, jakby się miało bogate oczy i ubogie ręce.
Im więcej wiesz, tym bardziej czujesz, jak grunt usuwa ci się spod nóg. Im więcej wiesz, tym mocniej czujesz, jakim jesteś ignorantem. A ci, którzy są naprawdę mądrzy, stają się ignorantami. Stają się prości jak dzieci lub prości jak idioci.
Wiedza i działanie są tym samym.
Na wojnie liczy się przewaga siły, ale również przewaga wiedzy.
To nie przez brak wiedzy wpadamy w kłopoty. To przez to, czego jesteśmy pewni, a co okazuje się zupełnie inne, niż myśleliśmy.
Co my w ogóle wiemy? Znacznie więcej, aniżeli wiemy, że wiemy.