Miej głowę pełną błyskawic, a kapelusz pełen deszczu.

Miej głowę pełną błyskawic, a kapelusz pełen deszczu.
Nie oglądaj się za siebie, bo ktoś to może wykorzystać.
Ucieknijcie gdzieś i zaciągnijcie się do cyrku. Zróbcie sobie tatuaż, wskoczcie w pociąg. Uprawiajcie ogród i zbierajcie nasiona. Ochajtnijcie się, miejcie dzieci, noście kapelusz. Nie kłamcie, nie oszukujcie, nie kradnijcie. Wszystko musi być proste i jasne. I pamiętajcie, większość tego, co jest najważniejsze w życiu, trudno dostrzec gołym okiem. Wartość jakości chwili, którą spędzacie z innymi, znacznie przewyższa ilość.
Prawda jest przereklamowana. Unikajcie jej.
Musisz być cały czas w ruchu. Przecież jeszcze żaden pies nie obsikał jadącego samochodu.
Moje dzieci zaczynają zauważać, że jestem nieco inny niż reszta ojców. „Dlaczego nie masz normalnej pracy, jak każdy inny?” zapytały mnie pewnego dnia. Opowiedziałem im tę historię: W lesie były dwa drzewa: powyginane i proste. Każdego dnia, proste drzewo mówiło do powyginanego: „Spójrz na mnie... jestem taki wysoki, prosty i przystojny. A spójrz na siebie... jesteś cały powyginany i przekrzywiony na bok. Nikt nie chce na ciebie patrzeć.” I tak sobie rosły razem w tym lesie, aż pewnego dnia, przyszli drwale. Zobaczyli powyginane drzewo i to proste. „Wytnijmy proste drzewa a resztę zostawmy” – powiedzieli. Więc drwale zamienili proste drzewa na deski, wykałaczki i papier. Powyginane drzewo, jednak, ciągle tam jest, rośnie w siłę i staje się coraz bardziej dziwne z każdym dniem.
Ilekroć coś wyda ci się dziwne, przypomnij sobie, gdzie jesteś, i zamiast się dziwić, spróbuj zrozumieć.
Daj temu spokój, to bzdura, oszustwo, farsa! To nic nie warte, szkoda punktów! Nie wspinaj się, nie wzbudzaj w sobie pragnień i ambicji, których nigdy nie zaspokoisz. Żyj, po prostu żyj, bo nie obejrzysz się nawet a skończy się życie i nie zdążysz go posmakować!
(…) pracujmy dla śmiechu, ale bądźmy normalni.
Zamiast tupać ze złości – naucz się stepować.
Staram się zachować równowagę. Musisz być ostrożny na świecie. Tak łatwo się stoczyć.
Pracuj w imię czegoś dlatego że jest dobrem, a nie tylko dlatego, że ma szansę odnieść sukces.
Każdy, kto traktuje siebie zbyt poważnie, ryzykuje, że się ośmieszy; ten, kto potrafi śmiać się z samego siebie, nie ponosi tego ryzyka.
Aby mądrze postępować, trzeba mieć coś więcej, niż sam tylko rozum.
Uważam, że dowcip to wspaniała rzecz, to kwiat natury i ozdoba życia.
Każdego człowieka należy poznać osobiście i z bliska, żeby móc o nim wydawać sąd.
Im ktoś jest bardziej sprytny, tym mniej się spodziewa, że mogą go przyłapać na byle czym. Spryciarza zawsze należy łapać na drobiazgach.
Z ludźmi trzeba się obchodzić jak z dziećmi, a z niektórymi to nawet jak z chorymi w szpitalu.
Nie bójcie się życia, jak dobrze jest żyć, robiąc coś słusznego i sprawiedliwego.
Nie krytykuj czegoś, czego nie potrafisz zrozumieć.