Cytaty moralizatorskie, etyczne i o człowieku, ludziach

Człowiek bez poczucia moralnego jest najniegodziwszym i najdzikszym stworzeniem.

Ciebie zaś człowieku, nazywają durniem za to, że tolerujesz to kłamstwo, że znosisz krzywdy i poniżenie, nie mając śmiałości oświadczyć otwarcie, że jesteś po stronie ludzi uczciwych i wolnych, i sam musisz kłamać i uśmiechać się, a wszystko to dla kawałka chleba, dla ciepłego kąta, dla jakiejś tam rangi funta kłaków niewartej - nie, tak dalej żyć niepodobna!

Ludzie mogą mieć różne światopoglądy, gusty i smaki, ale nie mogą łamać zasad współżycia plemiennego.

Największym dobrem człowieka jest wolność. Najświętszym jego obowiązkiem jest ją zachować.

Każdy zasługuje na drugą szansę. Zwłaszcza ludzie, na których najbardziej ci zależy.

Dobrze bowiem, kiedy przedmioty wytwarza się aby służyły ludziom, ale strasznie – kiedy ludzi tworzy się, aby byli jak kosze na śmieci, gotowe na przyjęcie przedmiotów.

Człowiek, który zabija Boga, nie znajdzie także ostatecznego hamulca, aby nie zabijać człowieka. Ten ostateczny hamulec jest w Bogu.

Jeśli człowiek nie odkrył czegoś, za co jest gotowy umrzeć, nie jest zdolny do życia.

Miarą człowieka nie jest zachowanie w chwilach spokoju, lecz to, co czyni, gdy nadchodzi czas próby.

Nie ma prawdziwego życia bez miłości! Człowiek, który nigdy nie kochał i nie był kochany, jest ubogi, stracił coś pięknego. Miłość jest fantastyczna!

Ludzie powinni się zmieniać po wojnach światowych. Inaczej po co by były wojny światowe?

Człowiek bowiem nie żyje i nie umiera sam dla siebie. To, co ma, co w nim jest, przekazuje tym, którzy przychodzą po nim.

(...) ludzkość urządziła się tak, że ma kodeksy moralne i że je wszechstronnie narusza. "Zażeranie się zakazanymi jabłkami to jej specjalność".

Moralne frazesy są niezwykle przydatne, gdy trudno nam znaleźć w sobie coś, co usprawiedliwia nasze działania.

Człowiek dla człowieka winien być rzeczą świętą.

Człowiek potrzebuje uczucia, życie bez tkliwości i bez miłości jest tylko bezdusznym, skrzypiącym i smutnym mechanizmem.

Nie uczy się ludzi, jak być godnymi ludźmi.

Ktoś świetnie w jakimś wywiadzie powiedział, że kiedyś ludzie chcieli wchodzić na drabinę rozwoju. Teraz od najważniejszych i najbardziej utalentowanych ludzi wymaga się, by schodzili na dół i byli na poziomie tych, którzy stoją pod drabiną.

Każdego człowieka należy poznać osobiście i z bliska, żeby móc o nim wydawać sąd.

Ludzkość musi położyć kres wojnie, bo inaczej wojna położy kres ludzkości.