Słuszne jest, abym równocześnie dawał i dostawał, przede wszystkim po to, żebym dalej mógł dawać.
Jeśli prowadzę wojnę, żeby uzyskać pokój, buduję wojnę. Pokój nie jest stanem, który można osiągnąć poprzez wojnę. (...) Gdyż pokój można osiągnąć tylko budując pokój.
Człowiek, żeby wzrastać, musi tworzyć, a nie powtarzać.
Oto prawda o człowieku - istnieje dlatego, że ma duszę.
Ten bowiem dojdzie najdalej i osiągnie najwięcej, kto trudził się wbrew swej naturze. Gdyż najważniejsza we wszystkim jest miłość.
Na niewolnictwie nic nie da się zbudować poza buntem niewolników.
Ja, panujący, bardziej jestem poddany mojemu ludowi niż którykolwiek z moich poddanych – mnie.
Można cię okraść z tego, co otrzymujesz. Kto ma moc okraść cię z tego, co dajesz?
Nieodwracalność to istota tego, co minęło. Nieodwracalne są moje narodziny, bo oto jestem. Nieodwracalna jest przeszłość, ale teraźniejszość leży przed tobą, jak budulec bezładnie rzucony u stóp budowniczego, i to ty masz z niego urobić przyszłość.
Jeśli umierasz za przyjaciela, nie wolno ci się roztkliwiać nad sobą.
Mylisz się bowiem, wierząc w dobra materialne, ich wartość samą w sobie.
Dobrze bowiem, kiedy przedmioty wytwarza się aby służyły ludziom, ale strasznie – kiedy ludzi tworzy się, aby byli jak kosze na śmieci, gotowe na przyjęcie przedmiotów.
Nie ma dla ciebie nadziei, jeżeli nic nie trwa dłużej niż ty sam.
W młodzieńczej twarzy lubię właśnie to, że zagraża jej starość, a w uśmiechu – że jedno słowo może go zamienić w łzy.
Tak jest z grą w kręgle: cieszysz się, kiedy je przewrócisz. Ale kręgle przewrócone nie są ci do niczego potrzebne.