Ludzie zazwyczaj przerzucają odpowiedzialność na innych. Czynią ich odpowiedzialnymi za swoje cierpienia.
[...] Człowiek, który ciągle myśli o tym, co należy robić, a czego nie, co jest dobre, a co złe, nie może zachować niewinności. Swoje działania opiera bowiem na przeszłych uwarunkowaniach. To zaś prowadzi do naśladownictwa i powielania stereotypowych zachowań.
[...] celem medytacji jest bycie zwyczajnym. Jeżeli możesz być zwykłym człowiekiem, stajesz się wyzwolony. Wszyscy ludzie walczą bowiem o to, by być kimś nadzwyczajnym.
Należy zrozumieć każdą warstwę swojej osobowości. Zdejmuj warstwę po warstwie, aż zorientujesz się, że pozostała jedynie pustka. To właśnie jest chwila oświecenia.
Będąc autentyczny i naturalny, chronisz siebie przed negatywnymi wpływami zewnętrznymi.
[...] człowiek dochodzi do poznania cierpiąc. Nie możesz odrzucić czegoś jedynie na drodze logicznego rozumowania. Możesz to zrobić tylko wtedy, gdy cierpienie stanie się niemożliwe do zniesienia.
Bez poznania siebie nie możesz być sobą. Dopóki zaś nie jesteś sobą, nie możesz poczuć się swobodnie. Nigdy nie zaznasz zadowolenia i poczucia spełnienia, nie zakorzenisz się w życiu.
[...] Powinniście spostrzegać jedynie to, co istnieje na zewnątrz was oraz w waszym wnętrzu. Na zewnątrz istnieją obiekty, w środku zaś myśli. Macie patrzeć na to w sposób wolny od wszelkich oczekiwań. Nie istnieje żaden cel tego postrzegania. Po prostu spostrzegacie. Jesteście świadkami wolnymi od przywiązań. Ta obserwacja, ta uważność wprowadza was w przestrzeń spokoju, pustki, w przestrzeń wolną od myśli. Spróbujcie tego, a pojawi się poznanie. Po rozpuszczeniu myśli budzi się świadomość.
Szaleństwo to unikanie problemów, rzeczywistości i stresujących sytuacji. Ludzie robią uniki na różne sposoby. Niektórzy stają się alkoholikami, inni biorą LSD lub palą marihuanę. Są też tacy, którzy chorują somatycznie - zapadają na choroby nowotworowe lub na gruźlicę albo dotyka ich paraliż. Choroba zwalnia ich z odpowiedzialności. Nie muszą konfrontować się z rzeczywistością. Są to sposoby chronienia ego. [...]
Kiedy życie staje się nieznośne, gdy występuje w nim zbyt wielkie napięcie, pojawiają się nieuleczalne choroby. Są nieuleczalne, ponieważ pacjent je współtworzy. A bez współpracy pacjenta nie można wyleczyć choroby.
[...] Umysł wypoczywa, kiedy nie napływają informacje. Należy dążyć do stworzenia równowagi. Nerwica oznacza brak umysłowej równowagi, spowodowany nadmierną aktywnością.
Medytacja jest niezbędna, ponieważ umysł nie wypoczywa nawet podczas nocnego snu, jeżeli w ciągu dnia został przeładowany informacjami. Tylka kilka minut głębokiej medytacji zapobiega powstawaniu nerwicy.
[...] Umysł ugina się pod ciężarem nagromadzonych informacji, traci elastyczność, obumiera. Ten proces to istota nerwicy. Nerwica oznacza, że nie potrafisz się uczyć nowych zachowań - na przykład często wpadasz w gniew. Pojawia się bodziec, a ty odpowiadasz na niego gniewem. Nie jesteś w stanie zmienić tej reakcji.
Człowiek, który zachowuje zdolność uczenia się, nigdy nie popada w nerwicę, rozwija się. Nerwica oznacza zatrzymanie rozwoju.
Nerwicę powoduje nadmiar informacji, przeciążony umysł.[...] Aby umysł mógł funkcjonować w zdrowy sposób niezbędne jest zachowanie równowagi pomiędzy aktywnością, a relaksem.
Dzieci rodzą się wolne od ambicji, od żądzy władzy, bez poczucia wyższości. Pierwotna czystość i niewinność dziecka niszczona jest przez rodziców, przez system edukacyjny, przez polityków i kapłanów.
Najpierw musisz zrozumieć, skąd wypływa pragnienie władzy. Jego źródłem jest poczucie pustki i niższości.
Trzeba zrozumieć, że ta powszechna żądza władzy wynika z poczucia wewnętrznej pustki. Dominacja nad innymi ludźmi prowadzi do pozbawienia ich godności, niszczy indywidualność i przekształca w niewolników. Człowiek spełniony nie pragnie władzy.
Dziecko zachowuje naturalne piękno, naturalną świeżość. Nie można tego powiedzieć o dorosłym. Jest zablokowany, zamrożony. Ustaje w nim swobodny przepływ energii, dlatego pojawiają się usztywnienie i obumieranie. Dorosły traci radość życia, pierwotny zachwyt i entuzjazm. Życie przestaje być dla niego owiane mgiełką tajemnicy. Osoba dorosła kieruje się racjonalnym rozumowaniem. Poezja i taniec przestają być dla niej wartościami. Życie traci smak.
Wszystkie pragnienia cię wiążą; wolność nie jest wyjątkiem z tej prostej przyczyny, że wszystkie pragnienia żyją w przyszłości.
Dopóki nie masz pozytywnego celu, twoja wolność "od" nie ma znaczenia. Powinienieś mieć też jasną świadomość tego, o co walczysz: co jest celem twojej wolności?