Rób to, co uważasz za słuszne, a czego nie można określić za pomocą świętych pism czy kryteriów zewnętrznych. Posłuż się kryterium wewnętrznym. Dobre jest to, co czyni cię szczęśliwym. Moralne jest to, dzięki czemu doświadczasz błogości. Jedynym grzechem jest postępowanie, które wiedzie do cierpienia. Należy unikać tego, co oddziela cię od samego siebie.
Bez miłości świątynie przekształcają się w zwykłe domy. Natomiast dom napełniony miłością staje się świątynią.
Oświecenie jest istotą naturalnego porządku. Nigdy jednak nie mówiono o nim w ten sposób. Odwrotnie, uszkadzano ludzkie umysły, tworząc cele niezgodne z naturą. Prawdziwa natura jest w tobie. Umysł zaś pragnie rzeczy prawie niemożliwych. Dopiero kiedy je osiągniesz, czujesz się kimś szczególnym. Aby osiągnąć oświecenie, nie trzeba być człowiekiem utalentowanym. Jest ono źródłem życia każdego człowieka. Wiąże się z uświadomieniem sobie prostej prawdy: "Jestem tym, kim zawsze chciałem być". Nie możesz wykroczyć poza własną naturę. Takie wysiłki powodują tylko cierpienie, lęk i zamęt. Jak możesz wykroczyć poza siebie, poza źródło swojego życia?
Dziecko jest delikatne i bezradne. Można je w dowolny sposób formować. Społeczeństwo bezwzględnie wykorzystuje tę możliwość. Zanim dziecko stanie się dostatecznie silne, by stawiać opór, zostaje na różne sposoby okaleczone.
[...] Znajdujemy kolejne usprawiedliwienia. Są one nam potrzebne po to, by uniknąć rozpoznania prawdy, że to ja sam jestem za siebie odpowiedzialny i sam siebie tworzę. Takie właśnie jest znaczenie słów zawartych w sutrze Atisy: "Cała odpowiedzialność sprowadza się do jednego. Tym jednym jesteś ty.
Ludzie zazwyczaj przerzucają odpowiedzialność na innych. Czynią ich odpowiedzialnymi za swoje cierpienia.
[...] Człowiek, który ciągle myśli o tym, co należy robić, a czego nie, co jest dobre, a co złe, nie może zachować niewinności. Swoje działania opiera bowiem na przeszłych uwarunkowaniach. To zaś prowadzi do naśladownictwa i powielania stereotypowych zachowań.
[...] celem medytacji jest bycie zwyczajnym. Jeżeli możesz być zwykłym człowiekiem, stajesz się wyzwolony. Wszyscy ludzie walczą bowiem o to, by być kimś nadzwyczajnym.
Należy zrozumieć każdą warstwę swojej osobowości. Zdejmuj warstwę po warstwie, aż zorientujesz się, że pozostała jedynie pustka. To właśnie jest chwila oświecenia.
Będąc autentyczny i naturalny, chronisz siebie przed negatywnymi wpływami zewnętrznymi.
[...] człowiek dochodzi do poznania cierpiąc. Nie możesz odrzucić czegoś jedynie na drodze logicznego rozumowania. Możesz to zrobić tylko wtedy, gdy cierpienie stanie się niemożliwe do zniesienia.
Bez poznania siebie nie możesz być sobą. Dopóki zaś nie jesteś sobą, nie możesz poczuć się swobodnie. Nigdy nie zaznasz zadowolenia i poczucia spełnienia, nie zakorzenisz się w życiu.
[...] Powinniście spostrzegać jedynie to, co istnieje na zewnątrz was oraz w waszym wnętrzu. Na zewnątrz istnieją obiekty, w środku zaś myśli. Macie patrzeć na to w sposób wolny od wszelkich oczekiwań. Nie istnieje żaden cel tego postrzegania. Po prostu spostrzegacie. Jesteście świadkami wolnymi od przywiązań. Ta obserwacja, ta uważność wprowadza was w przestrzeń spokoju, pustki, w przestrzeń wolną od myśli. Spróbujcie tego, a pojawi się poznanie. Po rozpuszczeniu myśli budzi się świadomość.
Szaleństwo to unikanie problemów, rzeczywistości i stresujących sytuacji. Ludzie robią uniki na różne sposoby. Niektórzy stają się alkoholikami, inni biorą LSD lub palą marihuanę. Są też tacy, którzy chorują somatycznie - zapadają na choroby nowotworowe lub na gruźlicę albo dotyka ich paraliż. Choroba zwalnia ich z odpowiedzialności. Nie muszą konfrontować się z rzeczywistością. Są to sposoby chronienia ego. [...]
Kiedy życie staje się nieznośne, gdy występuje w nim zbyt wielkie napięcie, pojawiają się nieuleczalne choroby. Są nieuleczalne, ponieważ pacjent je współtworzy. A bez współpracy pacjenta nie można wyleczyć choroby.
[...] Umysł wypoczywa, kiedy nie napływają informacje. Należy dążyć do stworzenia równowagi. Nerwica oznacza brak umysłowej równowagi, spowodowany nadmierną aktywnością.
Medytacja jest niezbędna, ponieważ umysł nie wypoczywa nawet podczas nocnego snu, jeżeli w ciągu dnia został przeładowany informacjami. Tylka kilka minut głębokiej medytacji zapobiega powstawaniu nerwicy.
[...] Umysł ugina się pod ciężarem nagromadzonych informacji, traci elastyczność, obumiera. Ten proces to istota nerwicy. Nerwica oznacza, że nie potrafisz się uczyć nowych zachowań - na przykład często wpadasz w gniew. Pojawia się bodziec, a ty odpowiadasz na niego gniewem. Nie jesteś w stanie zmienić tej reakcji.
Człowiek, który zachowuje zdolność uczenia się, nigdy nie popada w nerwicę, rozwija się. Nerwica oznacza zatrzymanie rozwoju.
Nerwicę powoduje nadmiar informacji, przeciążony umysł.[...] Aby umysł mógł funkcjonować w zdrowy sposób niezbędne jest zachowanie równowagi pomiędzy aktywnością, a relaksem.