Ponieważ im stajesz się uważniejszy, tym bardziej maleje w tobie pośpiech. Stajesz się pełen wdzięku. Gdy obserwujesz, twój trajkoczący umysł rozmawia mniej, ponieważ energia, która była wykorzystywana do trajkotania zmieniła się i stała uwagą - ale to ta sama energia!
Twoje niepowodzenia będą pomocne. Pokażą ci jak jesteś nieświadomy, jeśli tylko zdasz sobie sprawę z tego, jak bardzo jesteś nieświadomy, osiągniesz pewien stopień świadomości. Kiedy szaleniec zda sobie sprawę, że jest szalony, stanie na drodze do zdrowia psychicznego.
Cokolwiek będzie się z tobą działo - poczujesz się smutny, po prostu zamknij oczy i przyjrzyj się swojemu smutkowi. Podążaj za nim, zanurz się w nim. Wkrótce dotrzesz do jego przyczyny. Być może będziesz musiał długo szukać, gdyż poszukiwania obejmują to życie i wiele poprzednich wcieleń. Odnajdziesz w sobie wiele ran, które bolą i to przez te rany odczuwasz smutek; to one są smutne. Te rany się jeszcze nie zagoiły.
Jeśli przeszłość nie jest zakończona, będzie się za tobą ciągnąć - umysł ma skłonność do kończenia wszystkiego. Jeśli coś jest niedokończone, trwa nadal. Jeśli nie zakończyłeś czegoś w ciągu dnia, będziesz śnił o tym w nocy, poniewaz umysł ma w zwyczaju wszystko kończyć. Gdy coś zostaje zakończone, umysł uwalnia się od tego. Dopóki nie zostanie zakończone, będzie ciągle do tego wracał.
Żyj chwilą. Całym sobą skup się na danej chwili. Nie pozwól przeszłości ingerować i nie dopuść, aby pojawiła się przyszłość. Przeszłości już nie ma, jest martwa.
Świat, który widzisz dokoła nie jest rzeczywisty. Nie chodzi o to, że nie istnieje. Istnieje, ale widzisz go zaspanymi oczami.
Patrzysz nieświadomie; obserwujesz, interpretujesz go po swojemu; zachowujesz się jak pijak.
Kiedy powiesz sobie, że problem nie jest poważny, to skurczy się on o dziewięćdziesiąt dziewięć procent. Zmieni się cały twój pogląd na ten problem.
Kiedy dotrzesz do centrum, zaczniesz cieszyć się wszystkim, co dzieje się na powierzchni. Cała rzecz polega nie na tym, aby walczyć na powierzchni, lecz by wśliznąć się do centrum. Wtedy pojawia się opanowanie i nie jest to kontrola narzucona, panowanie pojawia się spontanicznie, kiedy jesteś ześrodkowany. Świadome ześrodkowanie to opanowanie umysłu.
Musisz zdać sobie sprawę z tego, że w każdej sytuacji, bez względu na to, co się z tobą dzieje, Ty jesteś odpowiedzialny i nikt inny. Jeśli Ty jesteś odpowiedzialny, to pojawiają się możliwości zmian, masz na coś wpływ. Jeśli ktoś inny jest odpowiedzialny - nic nie jest możliwe.
Sam stajesz się szczęśliwy, sam stajesz się zły, sam stajesz się smutny. Dopóki sobie tego nie uświadomisz zawsze będziesz niewolnikiem.
Opanowanie siebie przychodzi wraz z uświadomieniem sobie: „Jestem całkowicie odpowiedzialny za wszystko co mi się przydarzy. Cokolwiek się stanie, bezwarunkowo, ja jestem całkowicie odpowiedzialny".
Jeśli dźwigasz w rękach kamienie, myśląc że to diamenty, nie będę ci mówił, abyś się ich pozbył. Powiem tylko „Bądź uważny i spójrz jeszcze raz!" Jeśli sam zobaczysz, że to nie diamenty, to czy będziesz musiał się ich wyrzec? Same wypadną ci z rąk. A jeśli nadal będziesz chciał je dźwigać, będziesz musiał włożyć w to duży wysiłek, będziesz potrzebował bardzo silnej woli, aby nadal je nosić. Nie możesz ich długo trzymać; gdy zobaczysz, że są bezużyteczne, pozbawione sensu, sam je odrzucisz. Kiedy twoje dłonie będą puste będziesz mógł poszukać prawdziwego skarbu. A prawdziwych skarbów nie szuka się w przyszłości. Prawdziwe skarby są tu i teraz.
Język jest potrzebny do komunikacji z innymi, nie potrzeba go do komunikacji z samym sobą. Jest on przydatnym narzędziem - najprzydatniejszym. Człowiek był w stanie stworzyć społeczeństwo, świat tylko dzięki niemu. Ale również przez język człowiek zapomniał o sobie.
Sumienie to taka zagrywka narzucona przez innych - żeby mogli ci dyktować co jest dobre a co złe. Wymuszają na tobie działania zgodne z ich wolą, i to już od wczesnego dzieciństwa, od czasów kiedy byłeś tak niewinny, tak posłuszny, delikatny, że mogli wywrzeć na tobie wrażenie, wdrukować swoje wymagania, uwarunkować cię. Takie uwarunkowywanie nosi nazwę sumienia i zaczyna szybko dominować nad twoim całym życiem. Sumienie jest strategią społeczeństwa, która zmierza do uczynienia z ciebie niewolnika.