Osoby zintegrowane stają się indywidualistami, a społeczeństwo pragnie czegoś wręcz przeciwnego - abyśmy stali się konformistami. Społeczeństwo kładzie nacisk na osobowość, nie na indywidualność. Słowo "osobowość" pochodzi od słowa persona, czyli maska. Społeczeństwo daje nam więc fałszywe pojęcie na temat tego, kim jesteśmy, daje nam zabawkę, którą bawimy się całe życie.
Z tego, co obserwuję, wynika, że prawie nikt nie jest tam, gdzie być powinien. Osoba, która spełniałaby się jako lekarz, zostaje malarzem, a ta, która byłaby najszczęśliwsza pod słońcem jako malarz, wybiera zawód lekarza. Wygląda na to, ze nikt nie wybiera drogi, jaka mu najbardziej odpowiada, i dlatego to społeczeństwo jest takie pogmatwane. Zamiast kierować się intuicją, pozwalamy, by kierowali nami inni.
(...) nie ma wiary bez niewiary. Każda wiara jest przykrywką dla niewiary. Wiara jest tylko obwodem środka zwanego wątpliwością; ponieważ wątpicie, stwarzacie wiarę.
Nie ma jutra. Jeżeli jest jutro, nie możesz przestać się nim zamartwiać. Jutro nigdy nie przychodzi, to proces zamartwiania. Tak samo nie ma wczoraj. Jednego już nie ma, drugie jeszcze nie przyszło. Wszystko co mamy, to aktualny moment, teraz, tutaj. I to jest cudowne doświadczenie.
Pozwól mi potknąć się, to mnie nie zabije. Nauczy mnie, jak się nie potykać, jak zachować czujność, jak zapamiętać, gdzie są kamienie. Ale jeśli trzymasz mnie za rękę - jak długo będziesz mógł to robić? Jak długo ze mną zostaniesz? Jeśli możesz mi zagwarantować, że zawsze ze mną będziesz, to oczywiście się zgadzam.
Obserwuj egzystencję - zaskoczy cię. Co mają te biedne drzewa? Ani konta w banku, ani domu, ani ubrania. I zobacz, jakie są radosne - patrz na ich kwiaty, poczuj ich zapach. Niczego nie mają; każde ma tylko siebie. Wy macie wiele, ale nie macie samych siebie.
Jeżeli byłaby możliwość zaistnienia świata bez nienawiści, nie wybrałbym go. Byłby to świat całkowicie martwy, nudny. Mógłby być słodki, lecz zbyt słodki. Pragnąłbyś soli. Jeżeli byłby możliwy świat pozbawiony gniewu, nie wybrałbym go. W tym świecie bowiem nie mogłoby istnieć współczucie. Przeciwieństwa tworzą napięcie i moc. Kiedy żelazo jest poddane działaniu ognia, staje się stalą. Im wyższa jest temperatura, tym twardsza i mocniejsza będzie stal. Jeżeli twoje współczucie przejdzie przez ogień gniewu, to im wyższa temperatura gniewu, tym większa będzie odporność i moc współczucia.
Znamy siebie tylko poprzez innych, a inni znają tylko naszą zewnętrzną formę. Dlatego utożsamiamy się z tą formą. Znamy swój obraz odbijający się w oczach innych ludzi albo w lustrze.
Aby dojść do właściwych drzwi, trzeba wpierw zapukać do wielu niewłaściwych. Jeśli przez przypadek od razu dobrze trafisz, nie będziesz umiał rozpoznać, że są to te właściwe drzwi.
