Nigdy nie potrafiłam zrozumieć ludzi, którzy najchętniej zatrzymaliby dziecko w beciku i żałują każdego upływającego roku. Ja chwilami wprost nie mogłam się doczekać, pragnęłam zobaczyć, jaka Rosalind będzie za rok, za dwa lata, za trzy...To istny cud – dziecko, nasze własne, lecz zarazem dziwnie obce. Jesteśmy wrotami, którymi wkroczyło w świat; przez pewien czas pozwoli się otaczać opieką, a później odejdzie, żeby wieść własne niezależne życie, nam zaś pozostanie się przyglądać, zachwycać tą wolną i swobodną istotą. Zupełnie jakby się przyniosło do domu nieznaną roślinę, zasadziło i z niecierpliwośćią czekało, co wyrośnie.
Tylko morderca nie nadaje się do życia. Tymczasem dzisiaj to jedyna osoba, której n i e w o l n o tego powiedzieć.
Jak wspaniale mieć takich przyjaciół. Serdecznych, prostych, pełnych radości życia, zawsze skłonnych do śmiechu. Arabowie są niebywale pogodni, a do tego niebywale gościnni. Kiedy się idzie przez wioskę, znajomy robotnik natychmiast wybiega z domu, zaprasza na kubek zsiadłego mleka. Miejscy effendi w fioletowych garniturach bywają uciążliwi, lecz ludzie ziemi to dobrzy kompani, wspaniali przyjaciele. Jakże kochałam tę część świata. Nadal ją kocham, zawsze będę kochać.
Byłyśmy jak dzikie kwiaty - często być może nawet chwasty, lecz wszystkie rosłyśmy bujnie - pnąc się energicznie ku górze przez szczeliny w chodnikach i płytach bruku, i w miejscach najmniej oczekiwanych, zdecydowane mieć swój udział w życiu i radować się, rwąc ku światłu słońca, póki nie przyjdzie ktoś i nie stąpnie po nas. Nawet chwilowo zgniecione, wkrótce znowu podnosiłyśmy głowy. A dziś, niestety, życie stosuje jakby jakieś środki chwastobójcze - nie ma już szansy na ponowne podniesienie głowy.
Należy więc korzystać z wrodzonego istotom ludzkim lenistwa i nie pisać więcej aniżeli to niezbędne, by przekazać znaczenie.
Nigdy nie wracaj tam, gdzie czułeś się szczęśliwy. Dopóki tego nie uczynisz, to miejsce będzie nadal istnieć dla ciebie jak żywe. A jeśli wrócisz, ulegnie zniszczeniu.
Co tu powiedzieć, kiedy się ma siedemdziesiąt pięć lat? Dzięki Ci Boże, za moje dobre życie, za tyle miłości, która się stała moim udziałem.
Życie w podróży ma pozory snu. Choć dalekie od normalności, pozostaje realne.
Nauka może dać zadowalające rezultaty tylko wtedy, gdy budzi w tobie jakiś oddźwięk. Same informacje to nie wszystko, bo dają niewiele więcej niż to, co już się miało do dyspozycji. Jeśli słuchasz aktorek, które mówią o sztukach, powtarzają z nich słowa i kwestie, jeśli prawdziwi śpiewacy śpiewają ci (...), to budzi się w tobie gorące umiłowanie sztuki. Otworzył się przede mną nowy świat, świat, w którym mogłam od tej pory żyć.
Hercule Poirot, wymyślony przeze mnie Belg, wisiał mi na karku i trzymał się go kurczowo, niczym nieznośny natręt.
Historie kryminalne to nader wdzięczny typ literatury – choćby dlatego, że ma się do wyboru tyle rozmaitych odmian: lekką powieść sensacyjną, szczególnie przyjemną w pisaniu; skomplikowaną powieść detektywistyczną o zawiłej fabule – ta jest ciekawa z technicznego punktu widzenia, wymaga mnóstwo pracy, lecz zawsze daje satysfakcję; i wreszcie powieść detektywistyczna, któa wyraża swego rodzaju pasję – pasję ocalenia niewinności. To bowiem niewinność się liczy, a nie wina.
Mogę się wstrzymać z wydaniem sądu o mordercy, uważam jednak, że ktoś taki zagraża całej społeczności; wnosi wyłącznie nienawiść, odbiera zaś wszystko, co tylko zdoła. Chętnie uwierzę, że już się taki urodził, że to swoiste kalectwo, może nawet zasługujące na litość. Niemniej mordercy nie wolno oszczędzać, podobnie jak by się nie oszczędzało człowieka, któy w średniowieczu wymyka się z wioski idotkniętej zarazą i wkracza pomiędzy niewinne zdrowe dzieci w wiosce sąsiedniej. Niewinnych trzeba chronić; trzeba im zapewnić spokój i bezpoeczeństwo, niech żyją bez lęku w ludzkiej gromadzie. Przerażające, ale niewinni właściwie nikogo nie obchodzą.
Najsmutniejsza w życiu, najtrudniejsza do zaakceptowania jest świadomość, iż nie zdołamy oszczędzić cierpienia ukochanej osobie.
Są w życiu takie sprawy, kóre napawają najczarniejszym smutkiem, skoro już zdołamy dac im wiarę.
Nienawistnicy tworzą mniejszość, nieliczną mniejszość- lecz jak to się zwykle dzieje z mniejszościami, o wiele dotkliwiej zaznaczają swoją obecność.
Obejrzenie lub usłyszenie czegoś w niewłaściwym czasie to jeden z największych błędów, jakie się popełnia w życiu.
Jeśli nie potrafisz znieść sposobu życia twojego mężczyzny, to nie bierz tej roboty - innymi słowy, nie wychodź za niego za mąż.
Jedną z najlepszych rzeczy, jakie mogą ci się przydarzyć w życiu, jest szczęśliwe dzieciństwo