Gdy ma się dużo do powiedzenia, najlepiej mówić po trochu.
Dżentelmen postępuje tak jak powinien, a nie tak, jak ma ochotę.
Należy zaakceptować rzeczy, które trudno zrozumieć, i już do nich nie wracać.
Każdy z nas ma coś wyjątkowego, co może zdobyć tylko w wyjątkowym okresie życia. Coś w rodzaju małego płomyka. Nieliczni uważni i uprzywilejowani pielęgnują ten płomień, dbają o niego, trzymają niczym pochodnie oświetlającą ich życie. Kiedy jednak ten płomień gaśnie to już na zawsze. Ja straciłem nie tylko Sumire. Straciłem również ten drogocenny płomień.
W pudełku są różne czekoladki jedne się lubi inne mniej. Najpierw zjada się te ulubione i zostają tylko te, za którymi się nie przepada. Zawsze tak myślę kiedy jest mi ciężko. Jeżeli teraz się z tym uporam potem będzie łatwiej. Życie jest jak pudełko czekoladek.
Nigdy się nad sobą nie rozczulaj. Tylko bezwartościowi ludzie się użalają.
W każdym razie nie zadawaj się z byle zdzirami, bo inaczej sam staniesz się zerem. Jak się będziesz zabawiał z idiotkami, sam zgłupiejesz.
Musisz cenić to, co nie da się ubrać w słowa.
Wyraźnie określony cel upraszcza życie.
Lepiej szanować talenty, którymi nas obdarzono.
Najważniejsze, żeby się nie spieszyć. To jeszcze jedno ostrzeżenie: nie spiesz się. Nawet jeżeli sytuacja jest tak skomplikowana, że nic nie da się zrobić, nie wolno tracić nadziei, niecierpliwić się, robić czegoś na siłę. Wiedząc, że to musi potrwać, trzeba rozwiązać problemy powoli, jeden po drugim.