Cytaty o literaturze, o książkach

Wszystko, co we mnie dobre, zawdzięczam książce.

Dla dzieci trzeba pisać tak, jak dla dorosłych, tylko lepiej.

Tekst nie należy do żadnego gatunku. Każdy tekst ma udział w jednym lub wielu gatunkach, nie ma tekstu bez gatunku, ale ten udział nie jest przynależnością.

Nie ma nic poza tekstem.

Wielki pisarz jest męczennikiem, który nie umrze, oto wszystko.

Poeci wolą raczej chłonąć wrażenia niż wchodzić w innych, aby studiować mechanizm uczuć.

Traf jest największym powieściopisarzem świata.

Im bardziej spoufalamy się z dobrymi książkami, tym mniejszy staje się krąg ludzi, których towarzystwo nas satysfakcjonuje.

Pisanie o Czechach bardzo mi pomogło. Układając książkę, zdałem sobie sprawę, że jej zawartość jest bardzo moja, intymna, że nie piszę tylko o Czechach, ale także o sobie.

Jak powiada starożytne przysłowie, trzy palce trzymają pióro, ale pracuje całe ciało. I całe boli.

Księgi nie po to są, by w nie wierzyć, lecz by poddawać je badaniu. Mając przed sobą księgę, nie powinniśmy zadawać sobie pytania, co ona zawiera, ale co chce powiedzieć.

Znalazłem swoją religię, nic ponad książkę nie wydawało mi się ważniejsze. Bibliotekę poczytywałem za świątynię.

Myślałem, że poświęcam się Literaturze, gdy tymczasem – naprawdę – wstępowałem do zakonu.

Wielkim niebezpieczeństwem lub co najmniej pokusą dla wielu pisarzy, jest zbyt autobiograficzne podejście w fikcji. Najlepsza jest odrobina autobiografii i dużo wyobraźni.

Licha przyjaźń jak szkodliwa książka – warto ją kupić i zniszczyć.

Pokażcie mi bohatera, a ja napiszę tragedię.

Nauczyłem się pisać przez pokonywanie trudności, choć nie miałem na to najmniejszej ochoty.

Co się tyczy przymiotników: każda dobra proza opiera się na czasownikach, ponieważ one dźwigają zdania. Nadają zdaniom ruch.

Jeżeli czytasz to samo, co inni ludzie, potrafisz myśleć tylko tak jak oni.

Pisząc, nie trzeba tak wyczerpywać przedmiotu, aby nic nie pozostało dla czytelnika. Nie chodzi wszako o to, aby ludzie czytali, ale aby myśleli.