Cytaty o nauce, naukowe

Dzisiejsza nauka jest technologią przyszłości.

Wszyscy ludzie z natury pragną wiedzy.

Każdy, kto przestaje się uczyć jest stary, bez względu na to, czy ma 20 czy 80 lat. Kto kontynuuje naukę pozostaje młody. Najwspanialszą rzeczą w życiu jest utrzymywanie swojego umysłu młodym.

Matematyk to ślepiec w ciemnym pokoju szukający czarnego kota, którego tam w ogóle nie ma.

Edukacja to najlepsze zabezpieczenie na starość.

Jedynie bez piękna się nie obejdzie, gdyż bez piękna nie warto będzie żyć na świecie! W tym cała tajemnica, w tym cała rzecz! Nawet nauka bez piękna nie utrzyma się ani na chwilę – czy rozumiecie to wy, którzy się śmiejecie? Nauka obróci się w chamstwo! Prochu nie wymyślicie! Nie ustąpię wam!

Dialektyka: przewidzieć, że dom się spali, po czym rozlać benzynę koło pieca. Dom się pali, moje przewidywania są spełnione. Dialektyka: przewidzieć, że twórczość artystyczna niezgodna z socjalistycznym realizmem będzie bez wartości, po czym umieścić artystę w warunkach, w których taka twórczość jest bez wartości. Przewidywania są spełnione.

Jeżeli na wsi jest nauczyciel, miejsce pod drzewem służy za klasę szkolną. Rano ściągają tu dzieci z całej wsi. Nie ma klas ni granic wieku, kto chce przychodzić - przychodzi.

Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona.

Po pierwsze – uczyć się, po drugie – uczyć się i po trzecie – uczyć się.

Matematycy to nie naukowcy, lecz artyści. Poza tą naprawdę podstawową matematyką jak arytmetyka czy algebra na poziomie szkoły średniej, wszystkie symbole, wzory i wyrazy używane przez matematyków tak naprawdę nie mają żadnego znaczenia. Cała struktura czystej matematyki to gigantyczny szwindel, zwykła gra i głupawy żart. Można spytać: „Czy nie ma żadnych buntowników, którzy chcieliby to ujawnić”? Oczywiście, że są. Ale fakty są tak niesamowite, że nikt nie traktuje ich poważnie, dlatego tajemnica ma się dobrze.

Prawidłowe testy zabijają błędne teorie; my pozostajemy przy życiu, aby dalej domniemywać.

Kiedy mówię o rozsądku lub racjonalizmie, mam na myśli jedynie przekonanie, że możemy się uczyć poprzez krytykę naszych błędów i pomyłek, zwłaszcza krytykę od innych, a ostatecznie także poprzez samokrytykę.

Naukę można określić jako sztukę systematycznego upraszczania - sztukę dostrzegania tego, co możemy z korzyścią pominąć.

Ilekroć teoria wydaje ci się jedyną możliwą, potraktuj to jako znak, że nie zrozumiałeś ani teorii, ani problemu, który miała rozwiązać.

Teorie zamieniają się w ideologie, nawet w fizyce i biologii. Ktoś, kto zaatakuje panującą modę, będzie wyrzucony poza nawias i nie dostanie już ani grosza.

Nauka musi zaczynać się od mitów – i od ich krytyki.

Chcę popełniać błędy, chcę się mylić, ponieważ to jedyny sposób, żeby się czegoś nauczyć.

By leczyć ciało ludzkie, konieczna jest wiedza o całości zjawisk.

Nauka jednak nigdy nie jest konkursem popularności, rozwija się poprzez testowalne, odtwarzalne i falsyfikowalne teorie.