Cytaty dramaturgów

Pierw taniec, następnie myśl. Taki jest naturalny porządek.

Każde słowo jest jak niepotrzebna plama na ciszy i nicości.

Lepiej mieć złudna nadzieję niż nie mieć jej w ogóle. Acz do pewnego stopnia. Dopóki serce nie boli. Lepiej gdy serce boli, niż gdy go w ogóle nie ma. Dopóki nie pęka z bólu.

Koniec jest już w początku, a jednak brnie się dalej.

Nie, nie żałuję niczego, poza tym, że się urodziłem: zawsze uważałem, że umieranie to rzecz nużąca i długa.

Lubię porządek. To moje marzenie. Świat, gdzie wszystko byłoby ciche i nieruchome, a każda rzecz na swym ostatecznym miejscu, pokryta ostatecznym kurzem.

Nie warto już wytaczać procesu słowom. Nie większa z nich tandeta, niż towar, który zachwalają.

Łez na świecie jest zawsze tyle samo. Gdy jeden przestaje płakać, drugi gdzie indziej zaczyna.

Zawsze coś wynajdziemy, żeby stworzyć sobie wrażenie istnienia...

Wszyscy rodzimy się szaleni. Niektórzy już tacy pozostają.

Nic się nie dzieje, nikt nie przychodzi, nikt nie odchodzi, okropność.

Jeden z łotrów został zbawiony. (Pauza) Przyzwoity procent.

Oto właśnie cały człowiek, winę nogi zwala na but.

Bóg dał, Bóg wziął.

Piękno życia jest tylko w pracy.

Trzeba rozrywać rany polskie, żeby się nie zabliźniły błoną podłości.

Szczęście nie znosi za sobą pościgu. Napastowane – odwraca się i zaczyna prześladować napastnika.

Rewolucją istotną i jedyną jest wynalazek. Rewolucją fałszywą jest wydzieranie przemocą rzeczy przez innych zrobionych.

On będzie niesłychanie zazdrosny, a ja będę z panią ciągle tańczył. Przecie to pani zaprosiła mię na ten piknik(…) Przecie ta jego zazdrość musi się o coś zaczepić… Niech wie, o co ma być zazdrosny!

Nie wierz mężczyźnie jako psu, gdyż czy to cywilny, czy wojskowy, zawsze to pies łańcuchowy… Ja zaś jestem podwójny pies, bo to już cywilny, a jeszcze wojskowy.