Wolność od absolutnej, arbitralnej władzy jest tak konieczna i ściśle złączona z samozachowaniem człowieka, że ten nie może ich rozdzielić, gdyż utraciłby wtedy samozachowanie wraz z życiem.
Celem prawa nie jest obalenie czy też ograniczenie, ale zachowanie i rozszerzanie wolności; jako, że we wszystkich państwach, w których żyją stworzenia zdolne do tworzenia prawa, tam, gdzie nie ma prawa nie ma wolności. Wolność oznacza wolność od ograniczeń i przemocy stosowanej przez innych, czego nie można osiągnąć tam, gdzie nie istnieje prawo; ale wolność nie polega na tym, jak się często uważa: na swobodzie każdego do robienia czego tylko zechce – bo któż mógłby być wolnym, gdyby humor kogokolwiek mógł panować nad nim? – wolność polega na swobodzie dysponowania… działaniami, majątkiem i całą swą własnością, w ramach prawa, które człowiekowi przysługują.
(…) całym celem rządu jest tworzenie prawa dla regulacji i ochrony własności oraz dla obrony wspólnoty przed agresją zewnętrzną, wszystko to zaś – jedynie dla dobra publicznego.
Nieomylnym znakiem umiłowania prawdy jest nieprzyjmowanie żadnych teorii z pewnością większą, niż pozwalają na to dowody, na których się one opierają.
Naturalną wolnością człowieka jest bycie niezależnym od jakiejkolwiek nadrzędnej władzy na Ziemi oraz niepodleganie woli lub władzy prawodawczej człowieka, ale bycie rządzonym jedynie przez prawo Natury.
Że Bóg istnieje, to jest tak pewne jak to, że dwa kąty przeciwległe, utworzone przez przecięcie dwu linii prostych są sobie równe.
Na początku cały świat był Ameryką, nawet bardziej niż ta dzisiejsza…
Jakaż szkoda, że dzieci z biednych rodzin są stracone dla rynku pracy do dwunastego czy czternastego roku życia.
W naszym obecnym, szybko przemijającym bytowaniu, kiedy działamy po omacku, jesteśmy zmuszeni wierzyć, nie mając wiedzy, często nawet na bardzo słabej podstawie, i to powinno by usposobić nas do tego, byśmy raczej usilnie i starannie sami zdobywali wiedzę, niż wywierali przymus na innych [...]. Zasadnie też można myśleć, że gdyby ludzie sami więcej wiedzieli, to nie narzucaliby się tak innym ze swymi mniemaniami.
Ten kto niszczy dobrą książkę, zabija rozsądek.
Gwiazdy które natury powiesiła w niebie i wypełniła ich lampy niekończącym się olejem, dają światło zagubionym i samotnym wędrowcom.
Umysł jest na tyle samodzielny, że może z raju uczynić piekło, a z piekła raj.
Tylko dobry człowiek może szczerze kochać wolność; reszta nie kocha wolności, jedynie licencję.
Żaden człowiek który posiada jakąkolwiek wiedzę, nie może być tak głupi aby zaprzeczyć, że wszyscy ludzie urodzili się wolni.
Niech Anglia nie zapomina o swoim pierszeństwie w nauczaniu innych narodów jak żyć.
Ten który opanował swoje pasje, pragnienia i obawy jest więcej niż królem.
Ten który kontempluje zemstę, zachowuje otwarte rany które inaczej by się zagoiły.
Wdzięczność przynosi szacunek pozwalając nam doświadczać epifani /dośw. mistyczne - przyp. tłumacza/. Te transcendentalne momenty chwały zmieniają na zawsze nasze doświadczenie życia i świata.
Piękno to pochwała natury, musi być pokazywane w sądach, na ucztach, w podniosłych momentach, gdzie większość może podziwiać jej kunszt.