Niedola ludzi jednoczy.
Dobrych ludzi nikt nie zapomina.
Największym skarbem człowieka jest powściągliwy język, a największa przyjemność to posługiwanie się nim z umiarem.
- Każdy robi coś małego i oto rezultat. - Westchnął ciężko.
- Wszystko się sumuje. Ludzie sobie z tego nie zdają sprawy.
Co to za niewdzięczne zajęcie mówić ludziom, jak bezlitosny jest wszechświat, w którym żyją.
Nawet człowiek, który jest półtrupem, nienawidzi żyć nie wiedząc jaki to ma sens.
Często zdarza mi się myśleć o ludziach jako o wielkich elastycznych probówkach, wewnątrz których wrą różne reakcje chemiczne.
Ludzie powinni się zmieniać po wojnach światowych. Inaczej po co by były wojny światowe?
Towarzystwo, jakie sobie człowiek dobiera, świadczy o nim.
Do pewnych występków zaszczepiono w naturze ludzkiej tak głęboki i ogólny wstręt, że nie można popełniać ich, choćby najtajemniej, bez ściągnięcia na siebie natychmiastowej kary. Należy pragnąć, aby podobnie jak dziś świętokradztwo, tak kiedyś wszelka niesprawiedliwość, nie wyłączając samowoli i ucisków, wszelkie złe, nie wyłączając utracjuszostwa i próżniactwa, w opinii powszechnej i sumieniu jednostki znajdowały potężne hamulce.
Człowiek nie jest ostrygą, która tak przyrasta do swojej skały, że dopiero trzeba je nożem odrywać. Człowiek patrzy dokoła siebie, myśli, sądzi i w rezultacie odpycha dawne złudzenia przekonawszy się, że są złudzeniami.
Wszędzie są jakieś przykrości, a obowiązkiem człowieka jest wytrwać.
Największe własne szczęście jest wtedy, kiedy człowiek może robić dobrze...
Człowiek, który nie ma serca do mądrości, musi zajmować się pracą ręczną i męczyć oczy.
Mądrość życia polega na tym, ażeby brać ludzi, jakimi są: podstępnymi bydlętami, bez których nie możemy się obejść.
Nawet między zwierzętami nie znajdziesz tak podłych bydląt jak ludzie. W całej naturze samiec należy do tej samicy, która mu się podoba i której on się podoba. Toteż u bydląt nie ma idiotów. Ale u nas!...Jestem Żyd, więc nie wolno mi kochać chrześcijanki...On jest kupiec, więc nie ma prawa do hrabianki...A ty, który nie posiadasz pieniędzy, nie masz praw do żadnej zgoła kobiety...
Człowiek jest jak ćma: na oślep rwie się do ognia, choć go boli i choć się w nim spali. Robi to jednak dopóty - dodał po namyśle - dopóki nie oprzytomnieje. I tym różni się od ćmy.
Ludzie są jak liście, którymi wiatr ciska; gdy rzuci je na trawnik, leżą na trawniku, a gdy rzuci w błoto - leżą w błocie...
Najgorszą samotnością nie jest tak, która otacza człowieka, ale ta pustka w nim samym
Najistotniejsze rysy ludzkiej natury nie zmieniły się od wieków.