Edgar Allan Poe

Czas to pieniądz, a pieniądz to więcej niż czas.

Ludzie zazwyczaj nikczemnieją stopniowo. Co do mojej osoby – wszystka cnota w oka mgnieniu, znienacka opadła ze mnie, jako płaszcz.

Czyż życie nie jest snem, który się śni we śnie?

Ci, co śnią za dnia, wiedzą o wielu rzeczach niedostępnych dla tych, co śnią tylko nocą.

Jeśli chcesz od razu o czymś zapomnieć, zanotuj sobie, że to trzeba pamiętać.

Najtrwalsze i najpiękniejsze więzi duchowe nawiązywane bywają od pierwszego wejrzenia.

Nie ma nic piękniejszego, niż śmierć pięknej kobiety.

Wszystkie religie, moi przyjaciele, po prostu wyewoluowały z oszustwa, strachu, chciwości, wyobrażeń i poezji.

(...) wiedza nie wychodzi na dobre człowiekowi, który nie posiadł jeszcze dojrzałości duchowej.

Słowa nie robią wrażenia na umyśle bez przeszywającego horroru ich realności.

Poezja jest rytmiczną kreacją piękna w słowach.

Doświadczenia dowiodły a prawdziwa filozofia zawsze pokazuje, że wielka, prawdopodobnie większa część prawdy objawia się z rzeczy, wydawać by się mogło nieistotnych.

Zawsze wierzyłem w głupców. Moi przyjaciele nazywają to wiarą w samego siebie.

Wszystko, co osiągnął ludzki, tenże sam rozum musi rozwiązać.

Stałem ze zdumieniem w oku, sny śniąc, jakich nikt z śmiertelnych nie śmiał śnić.

Są takie bezcielesne rzeczy, są zjawiska,
Co mają byt podwójny...

Odległość między życiem a śmiercią jest nieokreślona. Dlatego nikt nie wie, gdzie kończy się jedno, a zaczyna drugie.

Nie w poznaniu jest szczęście, ale w poznawaniu.

Nie jest naprawdę odważny ten, kto boi się, by inni nie pomyśleli o nim, że jest tchórzem.

Lecz czy wspomnienie minionej niedoli, nie jest radością chwili obecnej?