- Urocza kobieta- rzucił. - Macie to w genach.
- Męczyła ci bułę, żebym puściła w niepamięć porzucenie własnego dziecka?
- Tak
- I co jej powiedziałeś?
- Że Peter Parker był pierwszym influencerem.
- Coś jeszcze?
- Że Adam i Ewa nie powinni mieć pępków.
Joanna prychnęła cicho.
- Mój człowiek.
Złożę ta na ołtarzu moją wolność i zacznę żałobę, która skończy się dopiero jak odwalę kitę. Trzeba się umartwiać a nie świętować".
- Nie możesz czasem jakoś milej?- bąknął, wchodząc do biura.
- Na przykład?
- "Tęsknię, mój ukochany. Przybądź, bo uschnę bez ciebie jak kwiat bez wody"
Brwi Chyłki powoli się uniosły.
- Zgasnę bez ciebie jak pet w popielniczce. - odparła. - To najwięcej, na co możesz liczyć.
- Wiesz, co zrobił twój chłopak?
- Narzeczony- poprawiła go.
- Może być nawet wasal, chuj mnie to obchodzi!
Pary dzielą się na dwie kategorie. Te, które bardziej od małżeństwa rajcuje sam ślub, i te które mają odwrotnie.
My jesteśmy w tej drugiej kategorii.
(...) Czy to jest odpowiednio jasne?
- Jak noc w środku czerwca na kole podbiegunowym północnym , Wysoki Sądzie.
- Jaka jest cena? - zapytała.
- Jedenaście tysięcy.
- Co? - rzuciła Joanna. - Za ten pieprzony abażur?
Rozmówczyni natychmiast spoważniała, jakby urażona.
- Wie pani, to droga tkanina...
- Z czego? Rzęs jednorożców?
Na wszystkich rysunkach, obrazach i rzeźbach Adam i Ewa mają pępki. Przecież to bez sensu, prawda?
(...) Przeglądałam Make Life Harder i dotarłam do pewnej zasadniczej konstatacji na temat miejsca i czasu, w którym żyjemy (...)
- I niby jaka to konstatacja?
- Kraj chujowy, ale memy wspaniałe
Zordon milczał.
- Parafrazuję Piłsudskiego- dodała. - Poniekąd".
- Aspirant sztabowa Dorota Savatino - oznajmiła.
Stojąca naprzeciwko niej prawniczka uniosła brwi.
- Okej, mnie mów "adwokacino" - odparła, a potem wskazała na Kordiana. - A jemu "gruntowa botwino".