Stanisław Jerzy Lec

Wielu z moich przyjaciół stało się moimi wrogami, wielu nieprzyjaciół zaprzyjaźniło się ze mną, ale obojętni pozostali mi wierni.

Wielkie czasy mogą zmieścić pokaźną ilość małych ludzi.

Wielcy lunatycy nie potrzebują księżyca.

Wieko trumny od strony użytkownika nie jest ozdobne.

Wieczność? Jednostka czasu.

Widziałem raz żywy symbol triumfu człowieka. Stał już nad przepaścią i zrobił wtedy w nią siusiu.

Wiatry wieją bardzo przezroczyście.

We dwójkę trudno do rozwodu dotrzeć. Łatwiej samotrzeć.

Walczmy o estetykę wnętrz ludzkich!

W walce między sercem a mózgiem zwycięża w końcu żołądek.

W walce idei giną ludzie.

W sytuacjach bez wyjścia niektórzy świetnie się urządzili, nie bojąc się eksmisji.

W swej skromności uważał się za grafomana, a był donosicielem.

W przedpieklu nie powołuj się jeszcze na szatana.

W piekle diabeł jest postacią pozytywną.

W niektórych słownikach brak słowa honoru.

W harmonii polskiej literatury za dużo pedałów.

W epokach herezyj jest cieplej. Od stosów.

W domu powieszonego nie mówi się o stryczku. A w domu kata?

W co wierzę? W Boga. Jeżeli jest.