Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje, ten umiera.

Był polskim poetą, satyrykiem i aforystą używającym pseudonimu Stach. Pochodząc z uszlachconej rodziny żydowskiej, w okresie międzywojennym związał się z ruchem lewicowym. W swojej twórczości używał formuły starożytnych sentencji, posługując się ciętym dowcipem, kalamburami i skrótami myślowymi. Potrafił trafnie komentować współczesną mu rzeczywistość.
• Profesje Stanisława Jerzego Leca: poeta; satyryk • Narodowość:
polska
• Data urodzenia: sobota, 6 marca 1909 • Data śmierci: sobota, 7 maja 1966
• Cytaty z książek Stanisława Jerzego Leca: Myśli nieuczesane
Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje, ten umiera.
Zegar tyka. Wszystkich.
Za każdego trupa zapisujemy śmierci plus krzyżykiem na cmentarzu.
Wzięli go za kogoś innego, ale oddali lojalnie jego własnego trupa.
Wyrwa po człowieku może być maleńka, np. kalibru 7 mm.
"Wszystko kręci się wokół człowieka" – rzekło koło udręki.
Wszyscy chcą naszego dobra. Nie dajcie go sobie zabrać.
Świat nigdy nie może przebaczyć tym, co nic nie zawinili.
Świat jest piękny! I to jest właśnie takie smutne.
Szkoda, że do raju jedzie się karawanem.
Sumienie miał czyste. Nieużywane.
Straszny jest knebel posmarowany miodem.
Straszne są słabostki siły.
"Słyszałem, że świat jest piękny" – rzekł niewidomy. "Podobno" – odpowiedział widzący.
Skazaniec nigdy nie dorasta do szubienicy.
Są tacy, co nie potrzebują nocy. Ciemność promieniuje z nich.
Są czasy, kiedy ludzie mówiąc przez sen, kłamią.
Posucha myślowa zalewa nas potokiem słów.
O, szczęśliwe czasy, gdy idzie się pod mur tylko dla siusiania.
Niektóre szczeble kariery wiodą na szubienicę.