Stanisław Jerzy Lec o śmierci [ pokaż wszystkie cytaty ]

Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje, ten umiera.

Życie układa się rozmaicie – do grobu.

Żeby śmierć można było na raty odespać!

Zmartwychwstać mogą jedynie trupy. Żywym trudniej.

Zegar tyka. Wszystkich.

Zdarza się, że autor, nie umiejący rozsupłać sztuki, zabija bohatera zamiast siebie.

Zawsze można być wyżej powieszonym.

Za każdego trupa zapisujemy śmierci plus krzyżykiem na cmentarzu.

Wzięli go za kogoś innego, ale oddali lojalnie jego własnego trupa.

Wyrwa po człowieku może być maleńka, np. kalibru 7 mm.

To, że umarł, nie jest jeszcze dowodem, że żył.

Ta cicha duma w człowieku – śmierć broni się przed nami, ale w końcu ulega.

Pierwszym warunkiem nieśmiertelności jest śmierć.

Niełatwo jest żyć po śmierci. Czasem trzeba na to stracić całe życie.

Na szyi żyrafy pchła zaczyna wierzyć w nieśmiertelność.

Łatwiej patrzeć nieraz w oczy śmierci niż w ludzkie.

Bicia człowiek długo nie wytrzymuje. Nawet bicie serca kończy się śmiercią.