Jeśli masz dziesięć tysięcy przepisów, niszczysz wszelki szacunek dla prawa.
Nie szanuję ludzi, dopóki że uważam, że zasługują na szacunek. Są ludzie, którzy uważają, że szacunek jest czymś, co należy okazywać, a ja jestem jedną z tych osób, które są całkowicie szczęśliwe, mówiąc „nie”. Należy zasłużyć na szacunek. Zanim go nie zdobędziesz, to go nie dostaniesz. To proste.
Mam osobistą ambicję, aby żyć uczciwie i szanować prawdziwą miłość, którą miałam, a także ludzi, których miałam wokół siebie.
Przestałem rozdawać autografy, kiedy jakiś mężczyzna wyszedł z szaletu z kawałkiem papieru toaletowego oraz długopisem w ręku i ruszył w moim kierunku. To był skrajny brak szacunku.
Nie uda Ci się dobra rozmowa z ludźmi, jeżeli pomyślą że nie jesteś zainteresowany tym co mają do powiedzenia, albo jeżeli nie masz do nich szacunku.
Kto się z godnym człowiekiem zwiąże, ten go zawsze będzie mógł szanować.
Najbardziej szanuję w ludziach naturalność i autentyczność, lubię być zdolna do zobaczenia ich duszy, aspiruję do bycia szczerą osobą.
Nie ważne czy nasza budowa opiera się na węglu czy na silikonie, nie robi to fundamentalnej różnicy; każdy z nas powinien być traktowany z odpowiednim szacunkiem.
Opłakiwanie nieznajomej osoby jest wyrazem najwyższego szacunku.
Nic co ma prawdziwą wartość, nie może być kiedykolwiek kupione. Miłość, przyjaźń, honor, odwaga, szacunek. Żadna z tych rzeczy nie może być kupiona.
Dla nas, wychowanych w kulcie szacunku dla człowieka, wielką wartość mają zwykłe spotkania, które czasem przemieniają się w cudowne święta.
Mam szacunek dla Richarda Bransona, za umożliwienie ludzkości doświadczenia prawdziwej wspaniałości kosmosu. W przeszłości powiedziałem: "Spoglądaj w gwiazdy, nie pod nogi", teraz wierzę, że patrzenie w górę nie będzie już wymagane, aby zobaczyć wszechświat w całej jego okazałości. Wydaje się, że Virgin Galactic jest bliski pierwszego sub-orbitalnego lotu w przestrzeń, jestem bardzo podekscytowany.
Podziwiam ludzi w mundurach. Nie tylko w wojskowych. Podoba mi się szacunek dla służb mundurowych w kulturze amerykańskiej. W naszej tego brakuje. Ludzie nie mają świadomości, że w takim Afganistanie polski kontyngent buduje drogi, szkoły, cywilizację, uczy tamtejszą armię, jak utrzymywać spokój. To mozolna robota wykonywana latami. I co ci żołnierze mają z tego?
Każdy lud może żyć i rozwijać się tylko dotąd, dokąd zna i miłuje swoją przeszłość, ginie, gdy traci dla niej szacunek.
Narodziny i śmierć to rzeczy absolutnie bezdyskusyjne, niepodważalne, które stanowią rdzenny fragment egzystencji. Urodziny się świętuje, celebruje. Ale ten drugi koniec jest jakby przysłonięty, nie mówi się o nim, nie myśli. Zapominamy, że to naprawdę może się zdarzyć w każdej chwili. To niby oczywiste prawdy. Ale kiedy człowiek sobie je uświadomi, życie nabiera innej jakości. Zaczynamy lepiej podchodzić do ludzi, szanować ich, być milsi dla bliskich.
Szacunek do siebie to kwestia uznania że wszystko warte posiadania ma swoją cenę.
Gotowość do przyjęcia odpowiedzialności za własne życie jest źródłem, z którego wypływa szacunek do siebie.
Niewielu rodziców poświęca dziś uwagę temu, co dzieci do nich mówią. Starodawny szacunek dla młodzieży szybko zanika.
Potrzebne jest w Polsce rozwijanie szacunku dla zwierząt.