Wisława Szymborska

Nie ma takiego życia, które by choć przez chwilę nie było nieśmiertelne.

...nie ma pytań pilniejszych od pytań naiwnych.

Posłuchaj jak mi prędko bije Twoje serce.

Mężczyzna miał poglądy – kobieta nadal tylko widzimisię, odpowiednikiem jego silnej woli był jej babski upór, a jego przezorności – jej wyrachowanie, a w sytuacjach, w których mężczyznę zwano taktykiem, kobieta pozostawała intrygantką.

Umrzeć, tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu...

Już zbyt wiele się stało,
co się stać nie miało,
a to, co miało nadejść,
nie nadeszło.

Żyjemy dłużej,
ale mniej dokładnie
i krótszymi zdaniami.

Życie, choćby i długie, zawsze będzie krótkie.

Nie ma rozpusty gorszej niż myślenie.

Każdy przecież początek
to tylko ciąg dalszy,
a księga zdarzeń
zawsze otwarta w połowie.

Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.

Kiedy wymawiam słowo Cisza, niszczy ją.

Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.

Przepraszam dawną miłość, że nową uważam za pierwszą.

Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono.

Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.

Wiem jak ułożyć rysy twarzy,
by smutku nikt nie zauważył.

Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma...

Uśmiechnięci, wpółobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.

Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.

Większość ludzi nie zawraca sobie głowy samodzielnym myśleniem – bo nie może albo nie chce – i w rezultacie łatwo pada ofiarą zbiorowych sugestii.

Świat jest tak wielki, że wszystko jest szczegółem.