Wszystko moje, nic własnością,
nic własnością dla pamięci,
a moje, dopóki patrzę.
I cokolwiek uczynię,
zamieni się na zawsze w to, co uczyniłam.
Żyje, więc się myli.
Mam oczywistą duszę jak śliwka ma pestkę.
Na tyle Cię przeżyłam
i tylko na tyle,
żeby myśleć z daleka.
Wiem, że póki żyję, nic mnie nie usprawiedliwia
ponieważ sama sobie stoję na przeszkodzie.
Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej
twierdzą, że nigdzie nie ma miłości szczęśliwej.
Z tą wiarą lżej im będzie i żyć, i umierać.
...co nie do pomyślenia, jest do pomyślenia.
Radość pisania.
Możność utrwalania.
Zemsta ręki śmiertelnej.
Moje znaki szczególne to zachwyt i rozpacz.
Po każdej wojnie ktoś musi posprzątać.
