Kto zaczyna wątpić w drobiazgi, musi skończyć na zwątpieniu w życie jako takie.
Życie jest jak chwasty.
Do pewnej chwili śmierć pozostaje czymś zbyt odległym, by się nią zajmować. Jest niewidoczna, jest niewidzialnością. To pierwszy, najszczęśliwszy okres życia.
Życie jest silniejsze od śmierci, gdyż życie żywi się śmiercią.
Kiedy żyje pani tylko dla swego męża, to nie jest pani życie.
Życie jest paradoksalne. Nasze czyny nabierają odwrotnego sensu niż ten, który im z góry wyznaczamy. Nasze czyny żyją swoim własnym życiem, niezależnie od nas.
Sensem życia jest bawić się życiem, a jeżeli życie jest zbyt leniwe, nie pozostaje nic innego, jak dać mu lekkiego szturchańca.
Ci, którym własne życie wydaje się klęską, zaczynają polowanie na winnych.
Jeśli człowiek ma prawo tylko do jednego życia, to jakby nie żył w ogóle.
Życie ludzkie dzieje się tylko raz i dlatego nigdy nie będziemy mogli stwierdzić, która z naszych decyzji była słuszna, a która zła, ponieważ w danej sytuacji mogliśmy decydować tylko jeden raz. Nie dano nam żadnego drugiego, trzeciego, czwartego życia, abyśmy mogli porównać konsekwencje różnych decyzji