Aleksander Dumas o człowieku, ludziach [ pokaż wszystkie cytaty ]

(...) w interesach człowiek projektuje, ale rządzi pieniądz.

(…) człowiek nie musi znać niebezpieczeństwa, aby się go obawiać; a nawet podkreślić to trzeba, iż właśnie nieznane niebezpieczeństwa budzą w nas największą trwogę.

Nic tak dobitnie nie świadczy o niższości człowieka jak niewzruszone przekonanie o własnej wyższości nad innymi.

Człowiek kierujący się sercem pozostaje w cieniu, modli się i żyje wspomnieniami.

Największym dobrem człowieka jest wolność. Najświętszym jego obowiązkiem jest ją zachować.

Pyszna natura ludzka ma to do siebie, że człowiek zawsze się uważa za nieszczęśliwszego od bliźniego, który cierpi tuż obok.

Ludzie, którzy o nic nie pytają, najumiejętniej niosą pociechę.

Jestem pyszny wobec ludzi, bo to węże, gotowe ukąsić każdego, kto ich przerasta o głowę, lecz nie depcze. Zrzucam tę pychę przed Bogiem, który wydobył mnie z nicości, aby uczynić tym, kim jestem.