Aleksander Dumas o Bogu, Bogach [ pokaż wszystkie cytaty ]

(…) Bóg obdarza człowieka inteligencją po to, by mógł przyjść z pomocą swoim niedoskonałym zmysłom.

Jeśli bóg ma względem mnie jakiś plan, to niech to kurwa zejdzie i mi go powie.

Bóg nigdy niewdzięczny nie jest.

Bóg poratował go w sposób ludzki - gdyż Bóg nie czyni już cudów.

Bóg życzy sobie, abyśmy go rozumieli i zastanawiali się nad jego potęgą: dlatego dał nam wolną wolę.

Serce kobiece, w którym przesądy i konwenanse tak wielkie sieją spustoszenia, ma jeden kątek wesoły i ciepły, przeznaczony od Boga dla macierzyńskich uczuć.

Jak Bóg najdoskonalszym lekarzem schorzeń duszy, tak przyroda jest najlepszym na nie lekiem.

A społeczeństwo osiągnie doskonałość dopiero wtedy, kiedy nauczy się tworzyć i zabijać jak Bóg; zabijać już umie, to znaczy jest w połowie drogi.

Źli nie umierają tak łatwo; Bóg opiekuje się nimi, jakby czyniąc ich narzędziami zemsty swojej.

Nie wierzysz w Boga, a Bóg, aby ci przebaczyć, żąda od ciebie tylko modlitwy, jednego słowa, jednej łzy. Bóg przecież mógł tak pokierować sztyletem mordercy, żebyś padł na miejscu. Bóg dał ci ten kwadrans, żebyś się pokajał.