Starość we wszystko wierzy. Wiek średni we wszystko wątpi. Młodość wszystko wie.
Młodym ludziom zdaje się, ze pieniądze są najważniejszą rzeczą w życiu. Gdy się zestarzeją są już tego pewni.
Młodzi ludzie chcieliby być wierni, a nie są, starzy, chcieliby być niewierni, ale nie mogą.
Dla odzyskania młodości uczyniłbym wszystko, o ile by tylko nie wymagano ode mnie ćwiczeń gimnastycznych, rannego wstawania i cnoty.
Chcąc odzyskać młodość, trzeba tylko powtórzyć swoje szaleństwa.
Ale nasza młodość nie powróci już nigdy (...) Przekształcamy się w obrzydliwe kukły prześladowane wspomnieniem namiętności, których zbyt się lękaliśmy, i wyrafinowanych pokus, którym nie mieliśmy odwagi ulec.
Młodość! Nie ma na świecie niczego, co by ją przewyższało!
Na świecie nie ma nic ponad młodość!
...My jednak nigdy na powrót nie odzyskujemy młodości. Radosny puls, który bije w nas dwudziestoletnich, potem leniwieje, członki słabną, zmysły tępieją. Spadamy do poziomu odstręczających marionetek, dręczonych przez wspomnienie namiętności, których nazbyt się lękaliśmy, i wspaniałych pokus, którym nie mieliśmy odwagi się poddać.
Młodzi ludzie sądzą, że pieniądze to wszystko, a gdy są starsi, to wiedzą o tym.
Tajemnica zachowania młodości polega na tym, że nie należy nigdy doznawać uczuć, z którymi nie jest nam do twarzy.
Starzy wierzą we wszystko; dorośli we wszystko wątpią; młodzi wszystko wiedzą.
Aby odzyskać młodość, wystarczy powtórzyć jej głupstwa.