- (...) Życie! Życie! Nie żądajmy od życia spełnienia naszych pragnień, nie szukajmy w nim przeżyć. Życie jest ograniczone okolicznościami, nieskoordynowane w swych przejawach, pozbawione tej harmonii formy i treści, która jedna może zadowolić człowieka o artystycznym i krytycznym temperamencie. Życie każe nam płacić zbyt wysoką cenę za swe dobra, zaś za najmniejszą z jego tajemnic płacimy monstrualną, nieskończenie wysoką cenę.
- Więc mamy w sztuce szukać wszystkiego?
- Wszystkiego. Bo sztuka nie rani.
Społeczeństwo często wybacza zbrodniarzowi, nigdy nie wybacza marzycielowi.
Bo marzycielem jest ten, kto odnajduje drogę jedynie przy świetle księżyca, a jego karą jest to, że widzi brzask dnia, zanim reszta świata go dostrzeże.