Lew Tołstoj

Człowiek może zdrowo żyć nie zabijając zwierząt dla pożywienia. Dlatego też, jeżeli zjada mięso, uczestniczy w odbieraniu zwierzętom życia tylko po to, aby zaspokoić swój apetyt. Działanie takie jest więc niemoralne.

Z pierwszymi dziećmi zawsze człowiek przesadza, chce zrobić z nich coś nadzwyczajnego.

Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób.

To, że nie kochasz, nie znaczy, że nie ma w tobie miłości, lecz że jest w tobie coś, co jej przeszkadza.

Nienawidź zła w człowieku, człowieka kochaj.

Nie należy potępiać człowieka, ponieważ nigdy nie wiadomo, co się dzieje w jego duszy.

Nie można kochać tych, których się boimy.

Jeśli człowiek nie może przebaczyć bratu, nie kocha go.

Wiara w autorytety powoduje, że błędy autorytetów przyjmowane są za wzorce.

Człowiekowi jest dana władza tylko nad samym sobą.

Człowiek nie tylko może, lecz powinien być wolny.

Czas to szansa dla wolności, możność działania.

Kapłani zakryli przed ludźmi słońce a dali im świeczkę.

Życie nasze polega na dążeniu do Boga.

Zinstytucjonalizowane chrześcijaństwo stało się religią zdegenerowaną, zwyrodniałą, co objawia się poprzez rezygnację z wymogów etycznych i zastąpieniu ich zewnętrznymi oznakami kultu.

Zewnętrzna potęga jest tylko po to potrzebna aby ukryć fałsz.

Wątpliwości nie rujnują wiary, lecz wzmacniają ja.

Nauka Chrystusa kieruje ludźmi przez wskazywanie im tej nieskończonej doskonałości – Ojca niebieskiego, do którego dobrowolnie dążyć może każdy człowiek, bez względu na stopień swej niedoskonałości.

Ludzie, którzy uznali się za kościół, nabierają przekonania, że są nieomylni i dlatego nie mogą się już potem wyrzec żadnego, choćby raz powiedzianego głupstwa.

Ludzie kościoła posiadłszy zaś władzę, naturalnie urośli w pychę i w większości przypadków ulegli zepsuciu.