W kapitalizmie demokratyzm jest ograniczony, ciasny, uszczuplony, okaleczony przez wszystkie warunki niewolnictwa najemnego oraz biedy i nędzy mas.
Kwestia stosunku socjalistycznej rewolucji proletariackiej do państwa nabiera więc nie tylko praktycznego znaczenia politycznego, ale także znaczenia najpilniejszego problemu dnia dzisiejszego, problemu wyjaśnienia masom, co będą musiały zrobić kiedy niedługo uwolnią się od kapitalistycznej tyranii.
Państwo jest wytworem i przejawem niemożności pogodzenia antagonizmów klasowych.
Rewolucja jest z pewnością najbardziej autorytarną rzeczą, jaka jest możliwa. Rewolucja to akt, w którym jedna część ludności narzuca swoją wolę drugiej części za pomocą karabinów, bagnetów i armat, czyli skrajnie autorytarnych środków.
Za życia wielkich rewolucjonistów klasy uciskające nieustannie ich prześladowały, przyjmowały ich teorie z najdzikszą złośliwością, najbardziej zaciekłą nienawiścią i najbardziej pozbawionymi skrupułów kampaniami kłamstw i oszczerstw. Po ich śmierci podejmuje się próby przekształcenia ich w nieszkodliwe ikony, niejako kanonizacji i uświęcenia w pewnym stopniu ich imion dla „pocieszenia” uciskanych klas i w celu oszukania tych ostatnich, a jednocześnie ograbiając rewolucyjną teorię z jej istoty, stępiając jej rewolucyjne ostrze i wulgaryzując.
Według Marksa państwo nie mogłoby powstać ani się utrzymać, gdyby możliwe było pogodzenie klas.
Rewolucja nie polega na rządzeniu nową klasą, rządzeniu przy pomocy starej machiny państwowej, ale na rozbijaniu te machiny przez tę klasę i rządzeniu przy pomocy nowej machiny.
Dopóki istnieje państwo, nie może być wolności. Gdy będzie wolność, nie będzie państwa.
Im silniejszą Polska będzie, tym bardziej nienawidzić jej będą Niemcy, a my potrafimy posługiwać się tą ich niezniszczalną nienawiścią. Przeciwko Polsce możemy zawsze zjednoczyć cały naród rosyjski i nawet sprzymierzyć się z Niemcami.
Związki zawodowe – mechanizm transmisyjny między partią komunistyczną a masami.
Całe społeczeństwo będzie jednym biurem i jedną fabryką z równą normą pracy i płacy.
Cała władza w ręce Rad!
Ze wszystkich sztuk najważniejszy jest dla nas film.
Zaufanie jest dobre, ale kontrola lepsza (alternatywnie: kontrola podstawą zaufania)
Za jawny rozłam można nienawidzić, za ukryty – trudno nie pogardzać.
W rewolucji rzecz wcale nie idzie o Rosję – pluję na Rosję. Rosja jest tylko stadium w drodze do rewolucji światowej, do światowej władzy.
Szliśmy fałszywą drogą. Rosji potrzebna była ofiara dziesięciu Franciszków z Asyżu. Dopiero teraz zaczyna się przelew krwi…
Strzec tradycji – nie znaczy to bynajmniej ograniczać się tradycją.
Stalin jest zbyt brutalny i wada ta, która jest całkiem do zniesienia w naszym środowisku i w stosunkach między nami, komunistami, staje się nie do zniesienia na stanowisku sekretarza generalnego. Wobec tego proponuję towarzyszom, by zastanowili się nad sposobem przeniesienia Stalina z tego stanowiska i wyznaczyli na to miejsce innego człowieka, który niezależnie od wszystkich innych względów miałby tę przewagę nad tow. Stalinem, że charakteryzowałby się większą tolerancyjnością, większą lojalnością, większą uprzejmością, bardziej życzliwym stosunkiem do towarzyszy, mniej kapryśnym usposobieniem itd.