Cytaty Szkotów

Dwa najważniejsze dni Twojego życia to dzień w którym się urodziłeś, i dzień w którym dowiedziałeś się dlaczego.

Chciałbym, żebyś wskoczył do tego piekarnika! To by znacząco uprościło moje życie!

Uprawiaj z tym miłość, nie pieprz tego.

Moja babcia zrobiłaby to lepiej! A ona nie żyje!

Bycie szefem kuchni to wyczerpująca praca, także fizycznie. Ale daje niezłą satysfakcję, o czym powinien pamiętać każdy kucharz. I o tym, że klient jest w restauracji królem. Aby mu dogodzić, trzeba otoczyć się niezawodnymi ludźmi. Po latach spotkań z początkującymi kucharzami dochodzę do wniosku, że wytrwalsze są kobiety.

Te warzywa są tak niedogotowane, że mówią mi opowieści biblijne.

Nigdy nie uciekłbym się do kanibalizmu, nawet gdybym głodował, nie jestem tym zainteresowany.

Kiedy prowadzisz restaurację, musi zmieniać się z czasem, inaczej czas zmieni Ciebie.

Kiedy gotujesz w stresie, tracisz perfekcję.

Kucharzem nie zostaje się, aby się wzbogacić.

Działam impulsywnie i podążam za instynktem.

W gotowaniu chodzi o pasję, dlatego zachowanie /w kuchni/ może wyglądać z zewnątrz jako wybujały temperament przez swoją asertywność.

Między pracownikami w kuchni istnieje więź. Spędza się więcej czasu z szefem kuchni niż ze swoją własną rodziną.

Jestem kim jestem. Wojownikiem.

Kuchnia to ciężkie środowisko, kształtujące wyjątkowo silne charaktery.

Jeśli chcesz zostać wspaniałym kucharzem, powinieneś pracować z najlepszymi kucharzami. To jest dokładnie to co ja zrobiłem.

Lepiej milczeć i być uznanym za głupca, niż coś powiedzieć i rozwiać wszelkie wątpliwości.

Istota ludzka jest maszyną. Automatyczną maszyną. Składa się z tysięcy skomplikowanych i delikatnych mechanizmów, spełniających swe funkcje harmonijne i doskonale, zgodnie z prawami obmyślanymi dla kierowania nimi, a nad którymi sam człowiek nie posiada władzy, panowania, kontroli. Dla każdego z tych tysięcy mechanizmów Stwórca zaprojektował wroga, który ma go nękać, trapić, prześladować, szkodzić mu, doświadczać bólem, nieszczęściem i ostatecznym zniszczeniem. Ani jednego mechanizmu nie przeoczono.

Szatana skazano na wygnanie na jeden dzień, dzień niebiański. Była to kara, do której wskutek swego zbyt długiego języka zdążył się już przyzwyczaić. Dawniej, ponieważ nie można go było wysłać nigdzie indziej, wysyłano go w przestrzeń, gdzie znudzony trzepotał skrzydłami wśród wiecznej nocy i arktycznego zimna teraz jednak przyszło mu na myśl, żeby dostać się na ziemię, zbadać ją i zobaczyć, jak przebiega eksperyment z Rasą Ludzką.

To jest dziwne, niezwykłe i interesujące miejsce. Nic tutaj nie przypomina tego, co jest u nas. Wszyscy ludzie są obłąkani, inne zwierzęta też są obłąkane, ziemia jest obłąkana, sama Natura jest obłąkana. Człowiek to istota ogromnie ciekawa. W swych najwyższych wzlotach jest czymś w rodzaju anioła bardzo niskiej rangi, w swych najgorszych upadkach czymś niewyrażalnym i niewyobrażalnym. A przecież otwarcie i zupełnie szczerze nazywa siebie najszlachetniejszym dziełem Boga. Naprawdę. I nie jest to wcale jakiś nowy pomysł, mówi to do siebie od wieków i wierzy w to. Wierzy w to i w całym jego rodzie nie znalazł się nikt, kto by się z tego wyśmiał.