Szanuję wiarę ludzi, ale nie szanuję manipulacji tą wiarą w celu wywołania strachu, i objęcia kontroli.
Zawsze mówię "Nie wierzę w Boga, wierzę w Al Pacino" - i to prawda. Jeśli kiedykolwiek dostanę telefon z pytaniem „Chciałbyś pracować z Pacino?” to zwariuję.
My, aktorzy, zawsze mówimy, jak trudna i wymagająca fizycznie była rola. Ale bez przesady, to tylko film.
Wszystkie dobre filmy są oparte na tym, jak historia została opowiedziana. Nie da się dobrego filmu zrobić ze złym scenariuszem, to na pewno, nieważne kto to robi.
Cała ta praca, którą zwykle wykonuję: wyobrażanie sobie przeszłości, okoliczności postaci, w tym przypadku jej nie wykonałem. Wszyscy widzieliśmy go jako siłę natury, ucieleśnienie przemocy.
Tak bardzo boimy się mówić o śmierci, że pozwalamy ludziom umierać w ciszy. Dobrze jest /o tym/ rozmawiać publicznie.
Mieszkam w Hiszpanii. Oskary to coś, co jest w telewizji w niedzielę wieczorem, w zasadzie bardzo późno w nocy. Nie oglądasz, po prostu czytasz wiadomości, aby zobaczyć, kto wygrał, a kto przegrał... Nagroda jest ważna, aby przyciągnąć ludzi do kina. To jedyne, i główne znaczenie jakiejkolwiek nagrody.
Jestem zakochany w mojej nauczycielce angielskiego. Wiele lekcji mieliśmy w łóżku.
Patrząc na ludzi przybywających do Europy człowiek zdaje sobie sprawę z tego, że ci, którzy się integrują, to nie muzułmanie. Integracja udaje się tym, którzy stawiają prawo ponad religię. A ci, którzy decydują się na życie w kulturze, której podstawą jest religia, będą mieli problemy. W szkole i innych instytucjach Republiki.
Kuchnie wielkich restauracji to miejsca niezwykłe. Radzę każdemu, jeśli tylko ma okazję, żeby pozdrowił szefa kuchni. Obok pieca zawsze znajduje się stół. Zasiada przy nim szef kuchni, który jada ze swoją rodziną lub przyjaciółmi i obserwuje pracę brygady pomagierów. To jest to! Uwielbiam ten balet i kuchennych tancerzy, którzy pracują w pozornym bałaganie. Mimo to wszystko jest obliczone co do milimetra i co do sekundy.
To przy stole załatwia się wiele spraw i nawiązuje przyjaźnie. Przecież rzadko jemy z tymi, których nie lubimy. Jedzenie w szczególny sposób określa zatem naszą postawę wobec świata. A skoro tak, nabrzmiewają nasze emocje, w zależności od tego, z kim wspólnie jemy albo dla kogo gotujemy.
Po raz pierwszy poznałem tajniki prawdziwej kuchni ponad dwadzieścia lat temu. [...] Przemierzyliśmy niemal całą Francję, dając ponad sto przedstawień. Pan Barel, organizator tournée, znał w każdym mieście wszystkie znaczące restauracje. To była inicjacja kulinarna udzielona mi przez konesera.
To defekt aktora. Chcę aby wszyscy mnie lubili, więc powiem wszystko co ich zadowoli.
W domu trzymam się prostych rzecz prosto: ryba, pasta, zupa; często przyrządzam dla rodziny.
Nie ma nieba na ziemi, w każdym razie nie w tej chwili.
Mogę gdzieś wejść i stworzyć dobrą atmosferę. Nauczyłem się wcześniej tego, kiedy studiowałem aktorstwo. Jedną z rzeczy którą mnie nauczyli, było to, jak wysyłać pozytywne sygnały kiedy wchodzisz do pokoju. Ciesze się, że się tego nauczyłem.
Bycie dumnym, a bycie nacjonalistą, to dla mnie dwie różne rzeczy.