Powieść z 2007 roku rozgrywająca się we współczesnym świecie.
Lud podąża za tymi, którzy mają władzę, a władzę skłonni są oddać w ręce kogokolwiek.
Dla tych, którzy przenoszą się z miejsca na miejsce, czas nie istnieje – istnieje tylko przestrzeń.
Zespół pracowników jest jak orkiestra, a dobry szef niczym dyrygent wie, kto fałszuje, kto gra czysto i stara się, a kto zbytnio się nie wysila.
Kiedy atakujesz kogoś słabszego od siebie, dajesz dowód na to, że naprawdę potrzebujesz opieki.
Wraz z deszczem spływa na ziemię mądrość nieba.
Odpręż się, rozluźnij. To czasem wszystko, czego możemy oczekiwać od życia.
Jesteś tym, czym wierzysz, że jesteś.
Ćwicz oczy – zostały stworzone do tego, aby dostrzegać więcej, niż sądzisz.
Kiedy nienawiść każe się człowiekowi rozwijać, staje się ona jedną z wielu form miłości.
Jeśli ograniczę się do tego, co znam, wówczas nigdy się nie dowiem, czego nie znam.
Ile dasz, tyle otrzymasz, czasem z najbardziej niespodziewanej strony.
Wszyscy czerpiemy z tego samego źródła, zwanego „Duszą Świata”. Choć staramy się na wszelkie sposoby zachować indywidualność, pewna część naszej pamięci – podświadomość zbiorowa – jest wspólna nam wszystkim. Wszyscy szukamy ideału piękna, tańca, muzyki, boskości.
Podobno ekstrawertycy są bardziej nieszczęśliwi niż introwertycy, dlatego muszą ciągle udowadniać przed sobą, że są zadowoleni, radośni, pogodzeni z losem.