Stendhal - Marie-Henri Beyle
Marie-Henri Beyle był żyjącym w latach 1783–1842 francuskim pisarzem-romantykiem pochodzącym z rodziny urzędniczej. Twórczość Stendhala była w jego czasach nierozumiana, swoimi dziełami wyprzedzał epokę.
Za pięćdziesiąt lat będą w Europie sami prezydenci republik, ani jednego króla. A wraz z tymi czterema literami: K, R, Ó, L, zginą i księża, i szlachta. Widzę już tylko kandydatów robiących słodkie miny do plugawej większości.
Wszystko można nabyć w samotności, prócz charakteru.
Wszystkie kobiety podobne są do siebie ze względu na samą istotę drgnień ich namiętności.
Wszelka miłość na ziemi rodzi się, żyje i umiera lub wzbija do nieśmiertelności wedle tych samych praw.
Wstyd użycza miłości zasobów wyobraźni, to znaczy daje jej życie.
Wolę namiętność z jej wszystkimi burzami niż zimną nieczułość, w której są pogrążeni szczęśliwi.
W pierwszych minutach prawdziwej miłości kobieta biorąc kochanka bardziej liczy się z tym, jak inne kobiety patrzą na tego mężczyznę, niż jak patrzy nań ona sama.
W miłości wątpi się często o tym, w co się najczęściej wierzy.
W miłostce, a może nawet i w pierwszych pięciu minutach prawdziwej miłości, kobieta, biorąc kochanka, bardziej liczy się z tym, jak inne kobiety patrzą na tego mężczyznę, niż jak nań patrzy ona sama.
W Europie żądzę podnieca skrępowanie, w Ameryce wabi ją swoboda.
Tylko skazanie na śmierć wyróżnia człowieka od innych; to jedyna rzecz, której nie da się kupić.
Trzeba być samotnikiem, aby czuć własne serce i aby kochać; ale trzeba być światowcem, aby mieć powodzenie w miłości.
Trudno uniknąć choroby swojego stulecia.
Śmiałość kobiety, która upiera się przy swej miłości, jest jedyną rzeczą godną największego podziwu na tym świecie.
Szczęśliwa była by literatura, gdyby nie była rzeczą modną i gdyby się nią chcieli zajmować tylko ci, dla których jest stworzona.
Szczęście to to, czego prawdopodobnie w życiu nie osiągniemy, ale na jego szukanie warto poświęcić całe życie.
Rdza niszczy żelazo, a kłamstwo duszę.
Pruderia to rodzaj skąpstwa i to najgorszy ze wszystkich.
Powieść jest to zwierciadło, które obnosi się po gościńcu.