Diogenes z Synopy

Wielcy złodzieje prowadzą małego złodzieja.

Tłum był wielki, ale ludzi niewielu.

Słońce także kloaki nawiedza, a nie maże się.

Rozkosze, jakie mężczyzna czerpie z miłości, są o tyle uboższe od doznań kobiety, że niedostatek przyjemności mężczyzna rekompensuje mnogością przygód.

Piękne kobiety, ale złe i zgryźliwe, podobne są do alabastrowych naczyń napełnionych octem.

Oby wszystkie drzewa rodziły takie owoce!

Miłość to robota nierobów.

(...) łaszę się do tych, co mi dają cośkolwiek, szczekam na tych, co odmawiają i zatapiam zęby w ciele hultajów.

Lepsza jest uboga mądrość, niż głupie bogactwo.

Kochaj, jakbyś miał nienawidzić, nienawidź, jakbyś miał pokochać.

Jeżeli to robisz dla mężczyzn, jesteś nieszczęśnikiem, jeżeli dla kobiet – niewolnikiem.

Jestem obywatelem świata.

Gdybym był zawodnikiem, to czy zbliżając się do mety miałbym zwolnić kroku, czy raczej jeszcze bardziej przyśpieszyć?

Dziecko prześcignęło mnie w sztuce ograniczania potrzeb życiowych.

Chciałbym, abyś przesunął się o krok, tak by słońce mogło na mnie świecić.

Był czas, kiedy ja byłem taki, jaki ty jesteś teraz, ale jaki ja jestem teraz, ty nigdy nie będziesz.

Bieda jest nauczycielką i podporą filozofii, bo do czego filozofia nakłania słowami, do tego bieda zmusza w praktyce.

(A ja) jestem Diogenes, pies.