Blaise Pascal

Łatwiej jest znieść śmierć bez myśli o niej, niż myśl o śmierci bez niebezpieczeństwa.

Łatwiej daje się człowiek przekonać racjom, do których sam doszedł, niż tym, które nastręczyły się komuś drugiemu.

Ludzie są tak nieodzownie szaleni, iż nie być szalonym znaczyłoby być szalonym innym rodzajem szaleństwa.

Im bystrzejszy umysł, tym więcej widzi między ludźmi odrębności; prostacy nie dostrzegają różnic między ludźmi.

Im więcej mamy światła, tym więcej odkrywamy wielkości i nikczemności w człowieku.

Doprowadzać pobożność aż do zabobonu, znaczy niweczyć ją.

Człowiek nie pokazuje swej wielkości przez to, iż pozostaje na jednym krańcu, ale przez to, że dotyka dwóch naraz i wypełnia przestrzeń między nimi.

Człowiek jest pełen potrzeb: ceni tylko tych, którzy mogą je wszystkie zaspokoić.

Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.

Cóż za czcza sztuka malarstwo, która ściąga podziw przez podobieństwo do rzeczy, których oryginału nie podziwiamy!

Ci, którzy nie miłują prawdy, szukają pozoru do przeczenia jej w mnogości tych którzy jej przeczą.

Boga czuje serce, nie rozum. Oto co jest wiarą: Bóg dotykalny dla serca, nie dla rozumu.

Myśl stanowi wielkość człowieka.