Bo w zapłodnieniu jest jakiś pierwiastek wiekuisty, nieśmiertelny, o ile to być może w istotach śmiertelnych.
Wobec nieśmiertelności ludzie nie są równi. Należy wyróżnić “małą nieśmiertelność”, wspomnienie o człowieku w myślach tych, którzy go znali i “wielką nieśmiertelność”, wspomnienie o człowieku w myślach tych, co go nie znali.
O nieśmiertelności marzy się od dzieciństwa.
...jeśli bowiem śmierć i nieśmiertelność tworzą parę nierozłącznych kochanków, ten, którego twarz miesza się z twarzami zmarłych, jest nieśmiertelny za życia.
Wobec nieśmiertelności ludzie nie są równi.
Człowiek liczy na nieśmiertelność, a zapomina liczyć się ze śmiercią.
Żadna plotka nie umiera do końca, jeżeli powtórzy ją wielu ludzi: to też jest rodzaj nieśmiertelności.
Miłość jest niczym innym, jak żądzą nieśmiertelności.
Ludzie nie pragną nieśmiertelności - podjąłem po chwili. - Nie chcą tylko, po prostu, umierać. Chcą żyć, profesorze Decantor. Chcą czuć ziemię pod nogami, widzieć chmury nad głową, kochać innych ludzi, być z nimi i myśleć o tym. Nic więcej.
Nieśmiertelni śmiertelni i śmiertelni nieśmiertelni. Ci żyją śmiercią tamtych, tamci umierają życiem tych.
Rzecz, na której wspomnienie śmiejesz się jeszcze po trzydziestu latach, nie jest marnowaniem czasu. Według mnie to coś bliskiego nieśmiertelności.
Jeśli jest Bóg, to i ja jestem nieśmiertelny!