Cytaty Holendrów

Od 1990 roku pracuję nad tworzeniem nowych form życia. Te formy życia nie są w oparciu o proteiny [...] moje zwierzęta mają inny podstawowy budulec - używam plastikowych rurek.

Bardzo lubię naukę. Profesor w szkole średniej zainspirował mnie, to przez niego zacząłem studiować naukę na uniwersytecie. Jednak kiedy się tam znalazłem... tematy mnie wciągały, ale musiałem zdawać te wszystkie egzaminy i to było jak praca w biurze. Nie mogłem tego wytrzymać.

Oczywiście wolałbym wokół siebie mieć naturę, ale nie musi być to dokładnie ten sam rodzaj wegetacji z nostalgicznych powodów. Natura jest w ruchu i tworzy nowe rzeczy.

Myślę, że w pewnym momencie Holandia stanie się jednym wielkim miastem. To nieuniknione, kiedy żyjesz w kraju zamieszanym przez tak wielu ludzi. Nie stać nas na pozostawienie natury samej sobie. Niektórzy ludzie twierdzą, że wydmy powinny być w pierwotnym stanie, ale to dla mnie dziwne aby pozwolić rzeczom być takimi jakie były 500 lat temu.

Małe rzeczy mogą mnie fascynować. Chmury pobudzają moją wyobraźnię, czasami po prostu gdzieś siadam i marzę przez długi czas. Twoja głowa to także komputer. Kiedy marzysz, symulujesz świat w którym żyjesz.

Bariery między sztuką a inżynierią istnieją tylko w naszych umysłach.

Jedynie całkowicie zdeterminowani ludzie odnoszą sukcesy.

Co to byłoby za życie gdybyśmy nie mieli odwagi osiągnąć czegokolwiek?

Malarstwo jest wiarą, która nakłada obowiązek nieliczenia się z opinią publiczną.

Wielkie rzeczy są robione przez serię małych rzeczy skupionych razem.

Wszędzie otacza nas poezja, ale jej przelanie na papier nie jest takie proste jak patrzenie na to.

Śnie o malowaniu i wtedy maluję swoje sny.

Jeśli słyszysz w sobie głos "nie możesz malować", wtedy jak najbardziej maluj i ten głos zostanie uciszony.

Wierzę, że im bardziej się kocha, tym więcej się czyni, gdyż miłości, która nie jest niczym więcej niż uczuciem, nie mógłbym nawet nazwać miłością.

Tylko dla miłości nie ma przeszkód.

Tak w życiu, jak i w malarstwie mogę sobie poradzić bez pana Boga. Nie mogę natomiast istnieć ja – człowiek cierpiący, bez czegoś większego ode mnie, czegoś, co wypełnia całe moje życie – bez siły twórczej.

Szczęście człowieka na ziemi zaczyna się dlań wtedy, gdy zapominając o sobie, zacznie żyć dla innych.

Rozum jest naszym przewodnikiem, często jednak pierwszy nas zdradza.

Nic nie poradzę, że moje obrazy się źle sprzedają. Ale nadejdzie czas, gdy ludzie zrozumieją, że są warte znacznie więcej niż cena farby, której użyłem do ich namalowania.

Nasze życie to wieczny rozbrat marzenia z rzeczywistością.