Oto biorę sobie ciebie, aby cię mieć i zachować, na dolę piękną i szpetną, najlepszą i najgorszą, we dnie i w nocy, w chorobie i zdrowiu, albowiem sercem całym cię miłuję i przysięgam miłować wiecznie, póki śmierć nas nie rozłączy.

Powieść będąca drugą częścią sagi fantasy o wiedźminie. Wydana po raz pierwszy w 1995 roku.
Inne książki Andrzeja Sapkowskiego:
Chrzest ognia ••• Krew elfów ••• Miecz przeznaczenia ••• Ostatnie życzenie ••• Pani Jeziora ••• Wieża Jaskółki
Oto biorę sobie ciebie, aby cię mieć i zachować, na dolę piękną i szpetną, najlepszą i najgorszą, we dnie i w nocy, w chorobie i zdrowiu, albowiem sercem całym cię miłuję i przysięgam miłować wiecznie, póki śmierć nas nie rozłączy.
Pieniądz nie ma ojczyzny.
Plotki. Przesiej je przez gęste sito, zobaczysz co zostanie.
Miłość miłością, a życie życiem.
Nie czas żałować kapusty, gdy płonie las.
Ale czy wiesz, kiedy bajki przestają być bajkami? W momencie, gdy ktoś zaczyna w nie wierzyć.
Źle czy dobrze, okaże się później. Ale trzeba działać, śmiało chwytać życie za grzywę. Wierz mi, malutka, żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.
Nie gardzę szpiegami. Gardzę szpiegowaniem. I gardzę pogardą.
Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to, czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić.