Pojedyncze dni uważaj za osobne żywoty.

Nie rzucaj kamieniami jeżeli mieszkasz w szklanym domu. Jeżeli masz szczękę ze szkła to uważaj co mówisz bo złamię Ci mordę.

Uważaj na małe wydatki. Niewielki wyciek zatopi wielki statek.

Twój umysł jest drzewem życzeń. Cokolwiek pomyślisz wcześniej czy później stanie się to. Czasem ta przerwa jest tak duża, że zupełnie zapominasz o tym, że kiedyś tego pragnąłeś. Czasem są to lata, a czasem żywoty. Nie możesz więc dotrzeć do źródła. Ale jeśli przyjrzysz się dobrze, stwierdzisz, że wszystkie Twoje myśli tworzą Ciebie i Twoje życie. Tworzą Twoje piekło i Twoje niebo. [...] Gdy to zrozumiesz, wszystko zacznie się zmieniać.

Weźmy na przykład „Żywoty Cezarów” Swetoniusza. Tam też mamy niesamowite opowieści o pałacowym piekle. Władcy współżyją ze swoimi siostrami, mordują matki, trują synów itd. Wszystko to w atmosferze kompletnej nienawiści w obrębie rządzącej elity. Ale na zewnątrz, poza pałacem, nic się w zasadzie nie zmienia. Dla ludu nie ma większego znaczenia, czy rządzi Kaligula, Oktawian czy Klaudiusz. Cezar to cezar. I uderzyło mnie, że w państwie takim jak Pakistan, gdzie władza też skupiona jest w rękach niewielkiej elity, jest bardzo podobnie. Niezależnie od tego, czy rządzi generał czy polityk cywilny, zawsze są to ludzie z tego samego gangu.

Milczenie jest cnotą głupich.