Cytaty i aforyzmy Ulubione Kategorie Autorzy Profesje Narodowości Najlepsze Losuj cytat Szukaj
Jan Englert

Jan Englert

Polski aktor teatralny i filmowy, który rozpoczął debiut od kultowego filmu "Kanał". Reżyser teatralny, od 1989 roku profesor sztuk teatralnych, pedagog wykładający w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
Jan Englert to: aktor, aktorka; reżyser
Narodowość: polska
Data urodzenia: wtorek, 11 maja 1943

Wybierz cytaty Jana Englerta według kategorii

⇓ ⇓ pokaż więcej kategorii ⇓ ⇓

Galeria - kliknij aby powiększyć

Niektórych rzeczy się wstydzę, ale nie żałuję. – Żałować za grzechy – żąda kapłan na spowiedzi. A ja sądzę, że jeśli człowiek wie, że popełnił grzech, nie usprawiedliwia tego i stara się nie popełniać tego grzechu po raz drugi, to już jest wystarczający sakrament pokuty.

strona cytatu
Kategorie: o sobie
Źródło: „Tele Tydzień” nr 19, 7 maja 2007 r.

(…) zdetronizowany władca zawsze jest poniewierany i długo musi się odnajdywać.

strona cytatu
Kategorie: o władzy
Źródło: „Dziennik Polski”, 27 grudnia 2005 r.

Zdarzało się, że aktor nie przyszedł, bo zapomniał, zaspał albo zapił. Nie pamiętam jednak, aby ktoś świadomie zlekceważył wpisany do repertuaru spektakl i zamiast do teatru poszedł do telewizji.

strona cytatu
Kategorie: o sobie
O dyscyplinarnym zwolnieniu z teatru Grażyny Szapołowskiej. Źródło: Roman Pawłowski, Karuzela z aktorami, „Gazeta Wyborcza” nr 94, 22 kwietnia 2011 r.

W naszej tradycji już komedia – a co dopiero farsa – kojarzy się fatalnie. Komedia nie może mówić niczego istotnego i niczego nie może nauczyć, służy jedynie rozbawianiu gawiedzi. To nieprawda, udowodnił to choćby Jacques Lassalle inscenizacją Tartuffe’a, pokazując inną twarz Moliera. Podobnie z Calderonem. Poza tym… Każdy przeżył początek miłości, gdy nie chodzimy, a lekko unosimy się nad ziemią. Coś podobnego czuję, pracując nad tym tekstem. Dotykam w nim tego, co w nas najprostsze, ale nie prostackie, tego, co najszlachetniejsze, ale nie szlacheckie, tego, co śmieszne, ale nie komiczne. Nie jest to graffiti, a raczej akwarela. Jesteśmy przyzwyczajeni, że teraz chlapie się farbą, gdzie popadnie. Proszę bardzo, ale z prawdziwą przyjemnością używam ultramaryny.

strona cytatu
Źródło: Jacek Wakar, Zamiast graffiti – akwarela, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 kwietnia 2010 r.

(…) nie wyobrażam sobie teatru europejskiego bez Witkacego.

strona cytatu
Kategorie: o teatrze
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 5 grudnia 2002 r.
To jest cytat o Stanisławie Ignacym Witkiewiczu (Witkacym), zobacz cytaty o Stanisławie Ignacym Witkiewiczu (Witkacym)

Nie sprzeniewierzając się autorom, nie dopisując im niczego, robię to przedstawienie dla własnej frajdy. I ją mam.

strona cytatu
Kategorie: o sobie
Źródło: Jacek Wakar, Nie interesuje mnie teatr narkotyczny, „Dziennik”, 8 kwietnia 2010 r.

Nie podoba mi się schlebianie publiczności, uleganie jej gustom. Drażni mnie rechocząca widownia, do której moi koledzy robią miny, wdzięczą się.

strona cytatu
Kategorie: o sobie
Źródło: „Rzeczpospolita”, 30 sierpnia 2002 r.

Nie można z Szekspira zrobić idioty.

strona cytatu
Źródło: Bartosz Bator, Teatr Narodowy to nie tylko artystyczne przedstawienie oparte na rzemiośle, „Dziennik” nr 272, 22 listopada 2008 r.
To jest cytat o Williamie Shakespearze (Szekspirze), zobacz cytaty o Williamie Shakespearze (Szekspirze)

Słuchania argumentów, obiektywizowania ataków nauczyłem się od Erwina Axera. To odstresowuje, ale jednocześnie jest odbierane jako oznaka słabości. Na razie wszystkie ataki przemilczam, żadnych wojen nie prowadzę, a tym bardziej prasowych, mimo ciągłych prowokacji z tamtej strony.

strona cytatu
Kategorie: o sobie
Źródło: „Dziennik Polski”, 27 grudnia 2005 r.

Skoro jestem szargany, to znaczy, że jestem celem, na który warto marnować strzał. Nie strzela się do byle kogo.

strona cytatu
Kategorie: o sobie
Źródło: „Tele Tydzień” nr 19, 7 maja 2007 r.

Samobójstwem dla artysty nie jest podjęcie dyrekcji, ale jej zakończenie. Wtedy dopiero nastaje śmierć rzeczywista (…).

strona cytatu
Kategorie: o kulturze i sztuce; o śmierci
Źródło: „Dziennik Polski”, 27 grudnia 2005 r.

Rzecz wręcz zdumiewająca. Student Akademii Teatralnej w tej chwili nie ma żadnych kłopotów z Witkacym. Ma kłopoty z Fredrą. Podejrzewam, że podobnie jest z publicznością.

strona cytatu
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Warszawa, 5 grudnia 2002 r.

Przeczytałem ostatnio ponad 50 nowych sztuk. Po tej lekturze można zapytać, czy istnieją jeszcze hierarchie wartości. Wszystko jest rozchwiane, niejednoznaczne. Berło dzierży dzisiaj dumnie antybohater. Przyzwyczailiśmy się też do stereotypowych podziałów odbiorców teatru – na młodych, starych, inteligentów, robotników. A w życiu spotykamy inteligentnych robotników bez pracy i kompletnych idiotów w elitach władzy. Bohaterem może być hiphopowy król podwórka lub młody człowiek niepewny swych preferencji erotycznych, ale są też niedobitki, które wskażą Kordiana.

strona cytatu
Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 września 2003 r.

Próbuję interpretować klasykę, nie demolując jej. Należę do formacji, która marzy, by uspokoił się chaos i zniknęło z naszego życia wszelkiej maści paskudztwo.

strona cytatu
Kategorie: o sobie
Źródło: „Rzeczpospolita”, 21 kwietnia 2007 r.

Problem teatru polega na tym, że zmarnował ostatnie kilkanaście lat na pokazywanie tego, co się w życiu i miłości nie udaje. Próbuję zająć się tym, co ma sens.

strona cytatu
Kategorie: o teatrze
Źródło: „Rzeczpospolita”, 21 kwietnia 2007 r.

Pracę pedagogiczną smakuję z całym upodobaniem. Daje mi ona satysfakcję Pigmaliona. Żadna moja rola nie sprawiła mi takiej radości, jak udany debiut pod moim kierunkiem młodego człowieka, studenta.

strona cytatu
Kategorie: o sobie
Źródło: Monika Mokrzycka-Pokora, Jan Englert, Culture.pl, grudzień 2008 r.

Znam swoje miejsce w szeregu.

strona cytatu
Źródło: Jacek Wakar, Zamiast graffiti – akwarela, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 kwietnia 2010 r.

Zgadzam się, że aktor Teatru Narodowego nie powinien grać w reklamach. Natomiast nie widzę powodu, dla których wybitni aktorzy innych teatrów mogą to robić bezkarnie i nie są za to pouczani. Nie mam manii prześladowczej, dopiero od trzech tygodni jestem dyrektorem, ale sprawa udziału aktorów w reklamie była przez krytykę traktowana w walce z Narodowym instrumentalnie. (…) to, czy aktor zagra w reklamie, nie ma wielkiego znaczenia dla pracy teatru, znaczenie ma, czy gra w reklamie w czasie przeznaczonym na pracę w teatrze i gra słabo na macierzystej scenie.

strona cytatu
Kategorie: o aktorstwie
Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 września 2003 r.

(…) pojechaliśmy na cmentarz, na kwatery „Zośki” i „Parasola”. I tam spotkaliśmy siwego pana, to jedno z najbardziej traumatycznych przeżyć w moim życiu. Stał i sam dla siebie robił listę poległych dziewczyn. Opowiadał beznamiętnym tonem, jak wyglądały, opisując ich kolor oczu, włosów, urodę, charakter. Potem mówił, że znaleźli jej szkielet na Długiej, tam, gdzie zginęła. Mówił to z autentycznej potrzeby, to w nim siedziało i musiał wyrzucić to z siebie. Potem w domu oglądałem transmisję tej inscenizacji z aktorami wchodzącymi do kanału. Między autentycznym przeżyciem a szopką wokół przeżycia było to, co mnie uwiera. Wszystko, co jest machaniem sztandarem czy hasłem patriotyzmu, jest sztuczne.

strona cytatu
Kategorie: katastroficzne, pesymistyczne
O obchodach rocznic powstania warszawskiego. Źródło: Orły mogą tylko razem!, „Gazeta Wyborcza”, 27–28 kwietnia 2013 r.
powiązane hasła: anegdota

(…) po inscenizacji Jarzyny pewnie już nikt nie powinien robić tego spektaklu…

strona cytatu
O spektaklu Śluby panieńskie. Źródło: „Gazeta Wyborcza” Olsztyn, 22 marca 2007 r.