Milczenie – przyjaciel, który nigdy nie zdradza.
Ludzie pragną bogactw i zaszczytów. Lecz przyjmować się ich nie godzi, jeśli nie są zdobyte właściwą drogą. Ludzie nienawidzą ubóstwa i stanu niskiego. Lecz wydobyć się z nich nie przystoi, jeśli właściwą drogą osiągnąć tego nie można.
Lepiej nie zaczynać, niż zacząwszy nie dokończyć.
Kto zdobytą wiedzę pielęgnuje, a nową bez ustanku zdobywa, ten może być nauczycielem innych.
Kto z różnych końców rzecz rozpoczyna, ten wszystko popsuć może.
Kto wie, że popełnił błąd i nie próbuje go naprawić, popełnia drugi błąd.
Kto stara się ludzi ująć zręcznymi słowami, ten często bywa znienawidzony.
Kto się z godnym człowiekiem zwiąże, ten go zawsze będzie mógł szanować.
Kto się nie waha czynić wielkich obietnic, temu trudno przyjdzie się z nich wywiązać.
Kto ostro sobie samemu błędy wyrzuca i nieskory jest do ganienia innych, ten oddala od siebie niezadowolenie.
Kto nie potrafi spoglądać daleko, ten ma kłopoty blisko.
Kto ku korzyściom czynem każdym zmierza, ten niezadowolenie wielu wzbudzić musi.
Kto dostrzegłszy zysk o prawości pomyśli, kto w niebezpieczeństwie gotów życie ryzykować i kto po latach nie zapomina o swych przyrzeczeniach, ten jest człowiekiem doskonałym.
Kiedy staje się oczywiste, że cele nie mogą zostać osiągnięte, nie dostosowuj celów, dostosuj działania.
Każdy potrafi skarg wysłuchać. Kto jednak zdoła sprawić, by skarg nie było?
Jeśli nie będziesz nauczał kogoś, kto na to zasługuje, zgubisz człowieka. Jeśli nauczasz kogoś, kto na to nie zasługuje, trwonisz tylko swą wiedzę.