Phil Bosmans

Tylko szczęśliwy człowiek może innych obdarzyć szczęściem.

Szczęście w nieszczęściu to też szczęście.

Spójrz w oczy dziecka, zobaczysz Boga.

Najlepiej bawić się w towarzystwie swoich przyjaciół. Oni podniosą cię, gdy upadniesz, podstawią nogę, by wywołać twój uśmiech.

Nigdy nie jest za późno, aby się pojednać, nigdy nie jest za późno na to, aby pokochać, nigdy także nie jest za późno, aby być szczęśliwym.

Nie szczędź czasu na to, aby być szczęśliwym.

Najważniejsze, czego człowiek musi się w swoim życiu nauczyć, to nauczyć się miłości.

Najpiękniejszych chwil w życiu nie zaplanujesz. One przyjdą same.

Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie.

Musimy się uczyć przezwyciężyć zło tak, by nikomu przy tym zła nie wyrządzić.

Miłość to najcenniejsze, co może spotkać człowieka.

Miłość jest stanem duszy.

Marzenia są po to, by je realizować.

Ludzi dzielimy na potrafiących cieszyć się życiem i takich, którzy je marnują.

Każdy dzień jest inny od poprzedniego.

Kto chce ogarnąć cały świat, nie ogarnie niczego.

Kto żyje w miłości, żyje – świadomie czy nieświadomie – w polu magnetycznym Boga, który jest miłością.

Kto zbyt wiele oczekuje i żąda, ściąga na siebie ciemne chmury. Sam tworzy sobie złe dni.

Kto potrafi cieszyć się z małych rzeczy, mieszka w ogrodzie pełnym szczęśliwości.

Kto chce ciepło wnosić w świat, sam musi płonąć ogniem.