Tracimy to, co pewne, dążąc do tego, co niepewne.
Pamiętaj zawsze, że natura nie jest Bogiem, że człowiek nie jest maszyną, że hipoteza nie jest faktem, i bądź pewien, że nie zrozumiałeś mnie, ilekroć ci się wyda, iż dostrzegasz coś przeciwnego powyższym zasadom.
Czy mogę nie być sobą? A będąc sobą, czy mogę postępować inaczej niż ja?
Rozum jest to przypuszczenie, w którym doświadczenie pozwala nam uważać dane okoliczności za przyczyny pewnych skutków, których można się spodziewać lub obawiać.
Stwórz przyczynę, nastąpi skutek.
Mój panie, nie wiadomo, czym się trzeba cieszyć, a czym martwić w życiu. Dobre sprowadza złe, złe sprowadza dobre. Kroczymy w ciemnościach pod tym, co jest zapisane w górze, jednako bezrozumni w naszych chęciach, w radości i strapieniu.
Z talentami nie jest tak jak ze szlachectwem; szlachectwo się przekazuje, a świetność jego wzrasta przechodząc z dziada na ojca, z ojca na syna, z syna na wnuka w ten jednak sposób, że nie zobowiązuje do jakichś zasług potomka. (…) Inaczej z talentami. By sławę ojca bodaj uzyskać, trzeba być bardziej zdolnym niż on.
Błędy niewiele na tym zyskują, że już od wieków trwają. Trudno je z tej racji uznać za lepsze.
Poczucie dobrego i złego zależy w znacznej mierze od naszego o tym mniemania.
W przedmiocie miłości, który sprowadza się głównie do wzroku i dotykania, można coś zdziałać bez powabów ducha, ale nic bez powabów cielesnych.
Próżno wszelako wspinać się na szczudła – i na szczudłach trzeba nam chodzić własnymi nogami; na najwyższym tronie świata i tak siedzimy jeno na własnym zadku.