Wola ludzka kończy się tam – gdzie zaczyna się miłość (...)

Powieść obyczajowo-psychologiczna, uznawana za diagnozę ówczesnego pokolenia.
Inne książki Henryka Sienkiewicza:
Krzyżacy ••• Ogniem i mieczem ••• Pan Wołodyjowski ••• Potop ••• Quo vadis
Wola ludzka kończy się tam – gdzie zaczyna się miłość (...)
Tylko takie usta, które już piły ze źródła zwątpień, można przekonać, że zabroniony pocałunek nie jest grzechem.
Oddzielić pożądanie od kochania jest takiem samem niepodobieństwem, jak oddzielić myślenie od bytu. Nawet uczucia religijne, najidealniejsze ze wszystkich, objawiają się przez słowa, klęczenie, całowanie rzeczy świętych; jam zaś chciał, żeby miłość do kobiety wyrzekła się wszelkiego wcielenia, wszelkiego związku z ziemią i istniała na świecie w sposób zaświatowy.
Kto nie umie świecić z wytrwałością słońca, może przynajmniej zabłysnąć, jak meteor.
Kobieta, która umie słuchać, posiada jeden więcej sposób podobania się, bo pochlebia przez to miłości własnej mężczyzny.
Każda walka nuży, a cóż dopiero walka o osobę ukochaną...