Henryk Sienkiewicz o wojnie [ pokaż wszystkie cytaty ]

W bitwie miejsca się nie wybiera, jeno się stoi, gdzie każą.

Odwagę i w nieprzyjacielu cenić należy.

Żołnierz nie kat. Sam zadaje śmierć, lecz widoku męki nie lubi.

Czasem więcej słowem można wskórać niźli orężem.

Wojna nie matka: ze śmiercią jeno ludzi swata.

Wojska polskie wysunęły się z lasu i zarośli w składnym szyku bojowym. W przodku stał hufiec tak zwany „ czelny,“ złożony z najstraszniejszych rycerzy, za nim walny — a za walnym piechota i lud najemny. Utworzyły się przez to między hufcami dwie długie ulice, po których przelatywał Zyndram z Maszkowic i Witold. Ten ostatni bez hełmu na głowie, w świetnej zbroi, podobny do złowrogiej gwiazdy lub do gnanego wichrem płomienia.
 Rycerze nabierali tchu w piersiach i osadzali się mocniej w siodłach.
 Bitwa miała tuż nastąpić.