Stephen King o ciszy [ pokaż wszystkie cytaty ]

[...] im dłużej panuje cisza, tym trudniej ją przerwać.

Im dłużej mieszka się samotnie, tym głośniej zaczynają przemawiać głosy z prawej półkuli. W ciszy normy racjonalizmu zaczynają się zmieniać, głosy już nie proszą o uwagę i żądają by ich wysłuchać.

Cisza. Brak odpowiedzi. Kłopot polegał na tym, że cisza to też odpowiedź.

Wierzę w to, że właśnie chwile ciszy są najgłośniejsze.

Cisza była okropna i bezmierna. Cisza była wszystkim.

Wokół panowała głucha, grobowa, zawiesista cisza. Taką ciszę słyszeliby w trumnach zmarli, gdyby mogli cokolwiek słyszeć.