Cytaty o umyśle, duszy i obserwacje

Obecnie żyjemy w świecie tak złożonym i trudnym, a wokół nas dzieje się tak wiele rzeczy, że nieustannie musimy sprawdzać, co myślą na ten temat inni, konsultować się i radzić, sięgać po coraz to nowsze lektury. Dzisiaj po prostu świata nie da się ogarnąć umysłem jednostki, ponieważ nasza wiedza jest sumą wielu informacji, oglądów i punktów widzenia. Rzeczywistość globalną można poznać wyłącznie poprzez zbiorowy, kolektywny umysł.

Między nami mówiąc, zauważyłem że dwie rzeczy zawsze idą ze sobą w parze: podniebne myśli i przyziemne czyny.

Wielcy duchem często napotykają na gwałtowny sprzeciew ze strony miernych umysłów.

Kiedy stajemy się dorośli, wydaje nam się, że rozumiemy zasady, ale to, czego tak naprawdę doświadczamy, to zawężenie wyobraźni.

Myślimy zbyt dużo, czujemy zbyt mało.

Kiedy ciało słabnie, silniej czuje się duszę.

Im dobitniej uświadamiamy sobie kruchość, nicość i zakrawający na marzenie senne status wszystkich rzeczy, tym wyraźniej jesteśmy też świadomi wieczności swej wewnętrznej istoty. Właściwie bowiem tylko w opozycji do niej poznaje się ów status rzeczy; tak jak szybkie płynięcie statku postrzegamy tylko w odniesieniu do stałego lądu, nie zaś patrząc na sam statek.

Mało ludzi myśli, ale każdy chce mieć swoje zdanie.

Zapominamy zbyt szybko o rzeczach, o których sądziliśmy, że nigdy nie zapomnimy.

Gry smarują ciało i umysł.

Esencją instynktu jest to, że działa on niezależnie od rozumu.

Ci, którzy chcą myśleć niezależnie, zawsze będą w mniejszości.

Co kto często widzi, temu się nie dziwi, chociażby nie wiedział, dlaczego to się dzieje; czego przedtem nie widział, to jeśli się zdarzy, uważa za dziw.

Chcąc poznać, jaka dusza zamieszkuje w czyimś ciele, obserwujemy, w jakim to ciało lubuje się otoczeniu, bo jeśli panują w nim nieporządek i pomieszanie, taki sam nieporządek i pomieszanie panują w jego duszy.

Myślenie jest ważniejsze niż wiedza, ale nie ważniejsze niż obserwacja.

Każdy ulega swoim namiętnościom.

Im mniejszy rozum, tym większa zarozumiałość.

Umysł jest na tyle samodzielny, że może z raju uczynić piekło, a z piekła raj.

Emocje są jak dzikie konie i potrzeba wielkiej mądrości, by je okiełznać.

Niech umysł ludzki się poszerza. Musi się poszerzać. Będzie się poszerzać. Przesądy i dogmaty nie mogą tego powstrzymać.