- Gdzie są ludzie? Trochę tu samotnie na tej pustyni...
- Wśród ludzi jest się równie samotnym.
A wszystko co kochałem - kochałem w samotności.
Czasem rodzi się w człowieku taki instynkt, który mówi, że tajniki sztuki należy zgłębiać samemu, i że Piękno, podobnie jak Mądrość, lubi najbardziej samotnych wielbicieli.
samotność na tym świecie jest tak wielka
ze widać ją w powolnym ruchu
wskazówek zegara.
nie są w stanie pojąć,
za nic,
że czasem samotność jest
jedną z najpiękniejszych rzeczy
na świecie?
Jedną z zalet życia w samotności jest to, że zawsze można jadać swoje ulubione kanapki, pomyślał przełykając ostatni kęs, po czym otrzepał ręce, rzucając na trumnę kilka okruszków.
Czasem człowiek powinien być sam. Sam na sam ze swoimi myślami.
I w tej chwili uświadomił sobie, że musi umrzeć. Świadomość ta przyszła nagle wielką falą. Ale nie jako fala wody czy wiatru, lecz jako cuchnąca fala samotności, na której grzbiecie kołysała się leciutko hiena.
Ogrom świata i on metafizycznie samotny — (trzeba by tworzyć z kimś jedność) — bez możności porozumienia się — (bo czymże są pojęcia wobec straszności bezpośrednio danego!?) — mimo wszystko w poczuciu samotności tej była jakaś bolesna rozkosz.
Samotność jest przyjemnością dla tych, którzy jej pragną, i męką dla tych, co są do niej zmuszeni.
Samotność nigdy nie jest samotną, towarzyszy jej zawsze cichość.
- Czym jest samotność?
- (...) To dom bez ścian, same okna, i wszystkie otwarte na oścież.
Istota ludzka to jedna wielka samotność.
Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.
Samotność najbardziej odczuwa się w tłumie.
Samotność czasem wywyższa - w cudzych i własnych oczach. Zwłaszcza jeżeli jest połączona z poczuciem misji, z aurą tajemniczości, którą nikt nie odważy się przeniknąć.
Im silniejszy i bardziej oryginalny umysł, tym bardziej będzie on skłaniał się ku religii samotności.
Jeśli ktoś jest odmienny, to jest skazany na samotność.
Wojna albo żarliwe pogrążenie się w jakimkolwiek dogmacie - to najlepsze środki na uśmierzenie potwornego bólu samotności, na jaką skazuje nas życie wewnętrzne.